- รักหล่นใต้ต้นคูณ -

- รักหล่นใต้ต้นคูณ -

เมื่อลมแล้งแห่งคิมหันต์บรรเลงร้อน
คิดถึงอรเคยอิงพิงพฤกษา
คูณใบดกตกสู่พสุธา
ด้วยถึงคราสลัดผลัดเปลี่ยนใบ

ตรงโคนคูณอุ่นรักบนตักนุ่ม
ใบคูณสุมเกลี่ยกองรองนั่งได้
ยามสายัณห์ตะวันรอนร้อนลาไกล
สายลมไล้โลมร่างอย่างปลอบโยน

คูณผลัดใบแล้วออกดอกเต็มต้น
ร่มรื่นจนงามหรูดูไม่โกร๋น
รวมใบแดงแห้งนุ่มกองสุมโคน
เมื่อปีโน้นเคยนั่งคียงข้างกัน

ณ วันนี้มีเรานั่งเหงาหงอย
เฝ้ารอคอยคนเคยเชยสุขสันต์
ดำฤษณาอารมณ์ระงมครัน
โอ้..คิมหันต์ฉันจูบลูบไล้เธอ

ใต้ต้นคูณยามออกดอกเต็มต้น
ไม่มีคนรักเก่าเรารอเก้อ
คูณไม่คูณค่าล้ำรักบำเรอ
โอ้ละเน้อ...รักหล่นใต้ต้นคูณ

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๖ มีนาคม ๒๕๖๑
* ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - รักหล่นใต้ต้นคูณ - (อ่าน 2933 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้