มองวิหกโผบินถิ่นแดนฟ้า
ปรารถนาอยากเป็นเช่นวิหก
จะกางปีกโผผินบินเหมือนนก
ในหัวอกคิดถึงจึงคร่ำครวญ
เหงาและท้อรอคอยน้อยใจนัก
เหตุเพราะรักคนไกลไห้กำสรวล
ฟ้าเวิ้งว้างห่างไกลใจรัญจวน
คิดทบทวนหลายครั้งยังเฝ้าคอย
นกจ๋านกผกผินบินรัดฟ้า
ฝากวาจาถึงเขาเราเศร้าสร้อย
กระซิบฝากลมไปใจเลื่อนลอย
อาทิตย์คล้อยดวงต่ำช้ำอุรา
หากเป็นได้ดักนกจะผกผิน
จะเหินบินล่องลมชมเวหา
ตามหาเธอที่รักปักอุรา
เนิ่นนานมาฉันเหงาเฝ้าแต่คอย
เฒ่าธุลี
