อนิจจามนุษย์

สังเวชใจจริงแท้แค่คำปาก
ล้วนหลายหลากว่ากันเช้ายันสาย
มิกลัวเกรงบาปเกาะเพาะกระจาย
จนชีพวายกรรมเก่าติดเงาคา

เหมือนสนุกรุกรับนั่งจับจ้อง
หาบกพร่องความผิดด้วยอิจฉา
เห็นใครดีใครเด่นเป็นนินทา
อนิจจามนุษย์ในยุคนี้

หาเจริญจิตใจนั้นไม่เห็น
สุขแสนเข็นให้ถอนนอนทับที่
บุญไม่ถึงซึ่งนาม"คุณความดี"
บุญเรามีอุทิศให้จะได้พ้น

ฟองเมฆ

ขอบคุณภาพทางอินเตอร์เน็ตค่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อนิจจามนุษย์ (อ่าน 5445 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้