- สุข สบาย สำราญ -

- สุข สบาย สำราญ -

สุขกายคือไร้โรคเบียดเบียนร่าง
กายอยู่อย่างแข็งแรงมากแกร่งกล้า
สุขใจคือรื่นเริงบันเทิงมนา
ไร้โศกศัลย์ปัญหาว้ากังวล

ใจที่อิงอามิสติดรูปรส
กลิ่นเสียงสดคาวหอมยอมแบกขน
ทั้งเงินทองของใช้โกยใส่ตน
เป็นการปรนเปรอกามความสุขใจ

“อามิสสุข”โดยอิงสุขสิ่งของ
เฝ้าแต่ปองแหนห่วงอย่าง“หวงไข่”
ครั้นอามิสสูญหายสลายไป
สุขก็ไร้ตามอามิสจิตจาบัลย์

“นิรามิสสุข”เป็นสุขสิทธิ์
ว่างอามิสอิงให้จิตไหวหวั่น
สุขสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องพรรณ
คือสุขอันอริยะประคองเชย

   :- สุขคือ สบาย สำราญ

   “กายิกสุข”คือสุขทางกายได้แก่ร่างกายสมบูรณ์ แข็งแรงไร้โรคเบียดเยียน
   “เจตสิกสุข”คือสุขทางใจ ใจสบาย สำราญบันเทิง เบิกบาน

   สุขทางใจท่านแบ่งออกเป็น ๒ สุข ได้แก่

   “อามิสสุข” สุขอิงอามิสคือสิ่งของนานาอันเป็นทรัพย์สมบัติ(เครื่องปลื้มใจ) รวมถึงเกียรติยศสรรเสริญ ๑
   “นิรามิสสุข” สุขไม่อิงอามิสสิ่งของนานา แต่อิงเนกขัมมะคือพรากจิตออกจากกาม(ถือบวช) ๑

   สุขทางใจ ๒ ประการนี้พระพุทธองค์ตรัสว่า สุขที่อิงอามิสเป็นสุขไม่เที่ยงแท้ถาวร เพราะเมื่ออามิสแปรปรวนสลายไปสุขก็แปรปรวนสลายไปด้วยกับอามิสนั้น แต่สุขไม่อิงอามิสเป็นสุขที่เที่ยงแท้ถาวร เพราะไม่มีสิ่งของ(กามคุณ)เป็นเครื่องผูกพัน จึงไม่แปรปรวนสลายไปกับสิ่งใดๆ.

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๖ กรกฎาคม ๒๕๖๑
* ขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - สุข สบาย สำราญ - (อ่าน 3368 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้