๐ ฝันของต้นกล้า ๐(กาพย์ยานี ๑๑)

‘ฝัน’ ของต้นกล้า

ฟ้าครึ้มฝนหล่นร่วง ดั่งสรวงทราบอัชฌาสัย
หล้าแล้งรับกับไฟ ก็พลันฟื้นระรื่นรมย์

พฤกษาสิกล้าแย้ม    ผลิใบแต้มตามปฐม
ชูช่อก่อก้านกลม    เสนอหนึ่งจะพึงพราว

แรกรุ่นละมุนหมาย    ก็ท้าทายถึงห้องหาว
ต่อยอดกอดดวงดาว หาเพียงพรั่นประหวั่นใด

ระยะประคองต้น แม้จะหม่นจะหมองไหม
แตกช่อล้อลมไกว ยิ้มรับหล้าและตาวัน

เฉิดฉายปลายพุ่งโพ้น    สูงจากโคนคว้าความฝัน
ผ่านเพียรผ่านภัยพัน เพื่อจะพ้นเป็นต้นตรง

ยอดเหยียดสูงเสียดฟ้า   รากอยู่หล้าลืมหรือหลง
รำลึกเถิดพฤกษ์พงศ์    เพื่อโอบเอื้อเพื่อมวลชน

จรรโลงโลกรุ่มร้อน    เขียวขจรขจัดหม่น
พันธะธุระตน    เป็นปอดให้หัวใจงาม ฯ

   ธรรมดา
   ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ ฝันของต้นกล้า ๐(กาพย์ยานี ๑๑) (อ่าน 8585 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้