เมื่อปีกกล้าขาแข็งแรงบินไล่
ถูกขับให้ออกหาเสาะอาหาร
รวมกลุ่มเกาะเลาะลัดตัดทุ่งธาร
ประสบการกินอยู่จับคู่เอง
หมดธุระผละตนพ้นหน้าที่
สิทธิ์เสรีลอยลมไร้ข่มเหง
ค่ำคืนพับหลับตื่นเช้าครื้นเครง
ร่ำเสียงเพลงจิบจาบเจรจา
ครั้นตกลงปลงใจใช้ชีวิต
แนบสนิทสุขสันต์เสพหรรษา
สร้างรวงรังบังไม้จิกใบคา
มิพึ่งพาผู้เพื่อนเยือนช่วยทำ
สืบสันดานนานแน่ยากแปรเปลี่ยน
ยังวนเวียนเช่นชัดในสัตว์ส่ำ
มนุษย์หน่อก่อเกิดประเสริฐนำ
พ่อแม่จำหอบอุ้มยอมทุ่มเท
คอยประคบปรบมือถือชามช้อน
ตักเปิบป้อนร้อนเป่าปากกล่อมเห่
เล็กลูกน้อยกลอยใจนอนไกวเปล
ยืนโด่เด่เดินห้างย่างย่ำฟลอร์
จะกี่ขวบจวบจนกลางคนผ่าน
ขาดต้องการจ่ายซื้อแบมือขอ
หมั้นเมียแต่งแบงก์ทองฉลองรอ
ซ้ายเรียกพ่อขวาแม่ดูแลที
รพีกาญจน์
