หนังเนื้อกรอบบอบบางรูปร่างน้อย
พบริ้วรอยลอกดำลำแขนขา
จุดตกกระประปรายส่งสายตา
ขุ่นมัวฝ้ามือป้องแว่นส่องดู
ผมดำขลับนับเส้นเร้นหงอกขาว
เหลือแลบยาวปกกลางหัวข้างหู
ยินเสียงแว่วแผ่วเบาเข้าสองรู
ตูมตามตู้ถนัดมิชัดเจน
ลุกแตะพื้นยืนพักนานชักช้า
มีร้ายมาจูงลากยากแผล็วเผ่น
สั่นงกเงิ่นเดินตรงทรงเอียงเอน
เลยนอกเลนรถรีบหลบบีบแตร
ตะโกนหยังดังเป็ดเอ็ดแหบพร่า
เกินสามลาหน้าเสียเพลียหงายแผ่
แถกเหงือกช้ำน้ำลายไหลยืดแล
ฟันปลอมแท้ยกชุดหลวมหลุดไกล
อยู่แช่เรือนเหมือนกับถูกจับขัง
เบื่อยืนนั่งงอพับนอนหลับใหล
ขึ้นลงเกาะเลาะราวสาวบันได
ลืมตัวใช่ว่าหัดบำบัดกาย
สองแก้มตอบขอบล่างใต้คางหย่อน
แหละแล้วหล่อนเบ้ปากหันจากหาย
หลงเฝ้ารอห่อเหี่ยวเพียงเดียวดาย
ทิ้งพี่ชายสูงวัย โถ...ใจดำ
รพีกาญจน์
