ไอหมอกริมหน้าต่าง
ตัวเจ้าเองจะเคยรู้บ้าง...ไหมว่า
ยามสายลมพัดโชยมา
ความเยียบเย็นไม่ได้กระทบแค่กายา
..แต่มันสะเทือนถึงหัวใจ..
+*+*+*+*+
ยามพริ้วละลิ่วลอยแหวกม่าน
เจ้ารู้ไหมว่า?..ฉันสั่นสะท้าน..แค่ไหน
เพราะเรานี้ไม่มีใคร
มาทดแทนความอบอุ่นใด~ใด...ไม่มี
+*+*+*+
เราจึงได้แต่เขียนบทกลอน
กลั่นกรองอณูหนาวร้อน..ณ.ที่แห่งนี้
ผ่านทุกความอาทรจากบทกวี
เผื่อความรู้สึกที่อักล้นปรี่..มีใครมอบหัวใจแสนดี
..แล้วมารักกัน..
~นายใบชา~
