ณ.ราตรีอันเงียบเหงา
ฉัน..ยังอยู่ที่เก่า~เก่า..ตรงนี้
ตรงที่หัวใจถูกย่ำยี
อยู่ในที่..ที่ไม่เคยมีใครต้องการ
*-*-*-*
บทกลอนอันอ้างว้าง
มืดมนหมดหนทาง..จะขับขาน
อะไรหรือ..ที่ต้องการ
ถึงได้ปล่อยให้ตัวฉันเฝ้าทรมาน
..เพียงลำพัง..
*-*-*-*
ยากนักหรือ..ความรัก
ผิดเรื่องใดกันนัก..ถึงพบแต่ความผิดหวัง
บนโลกกลม..ที่ใครๆบอกว่าสวยจัง
ทำไม?..จุดที่ฉันยืนถึงมีแต่ความเหว่ว้าคอยบดบัง
..ดั่งคนไร้หัวใจ..
~นายใบชา~
