- โอ้ ! อาจารย์ -

- โอ้ ! อาจารย์ -

เป็นหลวงจีนกินเจเว้นเมถุน
บำเพ็ญบุญล้างบาปคราบกิเลส
ทำดวงใจให้แกร่งแข็งปานเพชร
สวดสังเวชวังวนกลโลกีย์

พอจะสุขถูกมารรังควานแทรก
ตบะแตกใจเต้นตื่นเซ่นผี
เอาหมองมัวชั่วทรามเป็นความดี
คิดราคีใคร่ขากมากราคา

สิ่งล่อโลภโอบอาบบาประบาด
ใจเป็นทาสอาธรรม์ติดตัณหา
ทะเยอทะยานหาญห่ามตามมารยา
ปรารถนามั่นหวังซังกะตาย

ในโลกมีดีชั่วทั่วสารทิศ
อยู่ที่จิตกำหนดเป็นกฎหมาย
ดีเพราะชอบชั่วเพราะชังอย่างงมงาย
ดีชั่วกลายกลอกกลับสลับกัน

เป็นสุดรู้นิยามความดีชั่ว
เห็นแก่ตัวตัณหาหมุนตาหัน
ถูกหรือผิดอย่างไรไม่สำคัญ
นรกเห็นเป็นสวรรค์อันรื่นรมย์

จากหลวงจีนกินเจเว้นเมถุน
ไกลกองบุญมาปะบาปสะสม
ทุศีลแล้วหลงทำกรรมโสมม
เป็น“อาจม”ไร้ค่าโอ้...”อาจารย์”

เต็ม อภินันท์
๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๘/ ๑๘.๑๐ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - โอ้ ! อาจารย์ - (อ่าน 3243 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้