รำพึงจึงเล่า  รวดร้าวอารมณ์
ผ่ายผอมตรอมตรม  อมทุกข์สุขไกล
เมียรักร่วมเตียง  คู่เคียงฝักใฝ่
เขามีคนใหม่  ไปมาหากัน

สืบสาวราวเรื่อง  ทั่วเมืองนินทา
อึงมี่ตีตรา  ว่าคนของฉัน
รักรวมสวมเขา  นานเนาคืนวัน
งิ้วงามหนามพัน  ปั่นหัวตัวเรา

ทำใดได้ถูก  ห่วงลูกเหินห่าง
ขอไปไกลทาง. อย่างวัวกลัวเหล่า
อุ้มลูกลาเรือน. ลบเลือนกาลเก่า
ลืมสิ้นซึมเศร้า. เร้าชื่นคืนมา

เนินจำราย