ลำไยฉันพันธุ์ดีสี่สิบต้น
ผลิดอกผลปีครั้งเก็บชั่งขาย
บ่ละเลยเฉยนิ่งทิ้งดูดาย
ขนขี้ควายปุ๋ยคอกถอกอินทรีย์
เอาร่างแลกแบกท่อสูบบ่อลึก
เสร็จล่วงดึกเลยสายบ่หน่ายหนี
เงยแหงนบนพ่นสเปรย์สารเคมี
ปวดหยุดฉี่ง่วงหลับนอนนับดาว
เกรงลมแรงแต่งง่ามไม้ดามค้ำ
เมฆมืดดำหวาดหวั่นหันยอหาว
พร่ำร่ายมนตร์บนหมูลาบหลู้คาว
ขอดกพราวพวงเพี้ยงกลมเกลี้ยงเกลา
อุปกรณ์กะเกียมกล่องตะกร้า
ปลายเมษาสงกรานต์ผ่านพ้นเสาร์
ได้ฤกษ์งามยามดีฟ้าสีเทา
แปดโมงเข้าสวนกันพาดบันได
ตื่นปลุกตอนก่อนรุ่งสะดุ้งโหยง
เสียงลำโพงเพลงท่าปากปราศรัย
รถแล่นสวนหวนแห่เซ็งแซ่ไป
หยิบยื่นใบรูปยิ้มพิมพ์เลขกา
แห้งขอดเขินเดินดอนร้อนหลบร่ม
ร้องระงมอกสั่นขวัญผวา
ย่ำกลียุครุกเร้นเช่นตุลา
ลำไยข้าขายไหนใครจะซื้อ?
รพีกาญจน์
