บัวตูม บัวบาน

นำเรือน้อยลอยวนบึงจนทั่ว
อยากดมบัวดอกงามกลางน้ำใส
มือพายงัดตัดขวางหว่างต้นไทร
ทำอย่างไรหนอเราเจอเข้าแล้ว

มือเอื้อมซ้ายหมายดมเด็ดชมดอก
เสียดายออกตูมนุ่มชอุ่มแผ้ว
ห่อนต้องชายหมายชมล้อลมแพรว
จำใจแจววนขวามุ่งหามอง

ดอกบานแจ๋วแก้วจาผกาบงกช
สีสวยสดแซมเศร้าก้านเค้าหมอง
แม้นเด็ดดมได้นานปานใจปอง
จำเป็นต้องทิ้งร้างเหินห่างลา

พายเรือเร่งเล็งฝั่งเลิกหวังดอม
รับกลิ่นหอมลมโชยตัดโหยหา
หมดหวังสิ้นกลิ่นกรุ่นคุ้นสายตา
ลืมอำลา ตูม บาน เหงาซ่านทรวง

เนิน จำราย