รัก...ระทม...?
♣
ท่ามกลางความเหงาใจใต้เงาโศก
ลมพัดโยกกิ่งไหวไห้กำสรวล
ใต้เงาโศกคืนนั้นแสงจันทร์นวล
เธอช่างกวนอารมณ์ตรมน้ำตา
♣
ณ มุมเหงาดึกดื่นค่ำคืนนี้
มันไม่มีเธอมอง...จ้องเวหา
ชี้ชมเดือนชมดาวพราวนภา
เธอไม่มาห่วงฉันเหมืนวันวาร
♣
สิ้นแววสุขสดใสไม่เหมืนเก่า
ความรักเราขาดกันวันคืนผ่าน
เมื่อแม่พ่อพอใจให้แต่งงาน
กับลูกหลานเศรษฐีที่คู่ควร
♣
ทุกอย่างยังคลางแคลงระแวงจิต
เมื่อเธอผิดสัญญาฟ้าปั่นป่วน
คำรามลั่นวันไหนให้ทบทวน
เหมืนโซ่ตรวนจองจำคำสัญญา
♣
ดาวดวงไหนสว่างกลางเวหน
ใจมืดมนดลจิตผิดศีลห้า
ประเวณีขวางกั้นกันอุรา
ผิดวาจาศีลธรรมช้ำทรวงใน
♣
ใยรักนั้นฉันยังหวังเคียงคู่
แม้เป็นชู้ก็ยอมพร้อมชิดใกล้
แต่กลัวบาปฉาบทาขอลาไกล
จะขังใจให้จำช้ำระทม
.♣
เฒ่าธุลี
