คนคิดดีมีมากแต่ปากว่า
เที่ยวควาญหาเหตุตัวชั่วสยาม
มีบังเหียนห่อหุ้มคุ้มคอยตาม
สมญานามนั่นแลแท้ทรพี
ด้วยถือตนคนเด่นเช่นชนสูง
ให้เขาจูงจมูกปลูกศักดิ์ศรี
เห็นแก่เงินเดินล่าบารมี
เที่ยวอวดชี้ช่องเลวตกเหวไป
ลูกที่ดีมีแม่พ่อคอยปลุกปั้น
กลับแปรผันดันหาว่าไม่ใช่
ส่งเสียเขาเล่าเรียนให้ก้าวไกล
เหตุไฉนใจกลับสับสนจริง
หรือผีพรายร้ายรุมคลุมไปทั่ว
จึงเมามัวเหมือนมารมาเข้าสิง
คิดไม่ออกบอกไม่ถูกลูกจึงทิ้ง
คำพ่อแม่ทุกสิ่งนิ่งเฉยเมย
       
          มาชิดล