ชายช้ำ ตอนที่ ๑๐ ตอน บ่น (กลบทกบเต้นสลักเพชร)

ชายช้ำ 13

ตอน.... บ่น (กลบทกบเต้นสลักเพชร)

รักมันขม ’รมณ์หม่นข้อง ร้องไม่ขาด
รักเลือดสาด ราดเลือดซม รมเลือดสุม
แหยงเธอลาม ยามเธอร้าย ย้ายเท้ารุม
รดเลือดซุ่ม รุมไหลสาด ราดไหลโทรม

แรกรักเร้า เราร่ำราย ร่าย.รินรส
แล้วรักหด ลดรักหาย ลายรักโหม
ควงมีดจาม! ขามมีดเจ้า เข้ามิดจม!
แสนขื่นขม ซมขัดค้าง สร้างแค้นเคือง

อัดไม่ยั้ง อังไม่หยุด อุดไม่อยู่
เจ้านางลู่ จู่หนักล้น จนหน้าเหลือง
ดีดเร็วเร่ง เด้งร่วงร้าว ดาวรองเรือง
ไร้ปลดเปลื้อง เรื่องปลอดเปล่า เราปล่อยปลง

อยากลี้หาย ย้ายหลบห่าง ย่างหลบหอก
หลบปีนศอก ลอกเปื่อยซ้ำ ร่ำประสงค์
ห่างทำร้าย หายทิ้งร้าง ห่างเท้าลง
เข้าไพรพง คงพาพลอย คล้อยเพลิดเพลิน

มันทุรน หม่นเทียวร้อง มองทุเรศ
เพื่อนสมเพช เพศสาวผัน พลันส่ายเผิน
ใครจักมอง คล้องใจหมาย คลายใจเมิน
ก็หน้าเยิน เกินนับยอด กอดหนองยาว

มือสี่ ลูกตาเหงี่ยม

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ชายช้ำ ตอนที่ ๑๐ ตอน บ่น (กลบทกบเต้นสลักเพชร) (อ่าน 46300 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้