รพีพัฒนฉันท์ ๖

วสันต์ครวญ

ระวีส่องรุจิซับ​  ไผทดับระติซ่าน
อรุณพรู​รยมาน​  เผดิมจารกวะกลาย

วสันต์ร้อนระอุอก​  วลาหกสิสลาย  
พิรุณร่ำอุรุคลาย​  สลักคล้ายชระนอง

นภาดับระวิหม่น​  สิมืดมนชลหมอง​
วิตกจิตมุติครอง​  มิอาจป้องอุระเปิง

คะนึงคิดฤตุหนัก  จริตมักละเลาะ​เหลิง
ประหนึ่งล้อม​พยุเพลิง​  พินาศวิ่นภวพัง

                ตุ้ม
            

อิทิสังฉันท์๒๐

ธิดาดิน

โสมประกายประดับสะคราญนภา
ฤดีก็ร่ำคะนึงผวา
พะวงคอย

ดังกระต่ายชะแง้ศิตางค์ุก็หงอย
สะท้านอุราอนาถจะพลอย
สลายลง

ดาริการะยับสลักระหง
ดนูกระหวัดวิไลอนงค์
ร​ะ​รึงใจ

เคลิ้มถวิลประอรอุราไฉน
กระเส่ากระสันประหวั่นกระไร
อะคร้าวริน

โฉมสุรางค์ชม้ายพิลาสถวิล
ฤทัยประหวั่นชะรอยจะสิ้น
สลักนาง

ยามยะเยื้องระยับไผทสอาง
เสน่ห์ชโลมลออสล้าง
ประหนึ่งดาว

                ตุ้ม

ไฟมิตรภาพ

เห็นวงน้ำกระเพื่อม เลื่อมไหวไหว
สะท้อนจริงหัวใจ หวิวในอก
ดวงตาอาทร ร้อนสะทก
รอยวิตกตามแผ่ว ในแววตา

ประดุจดังน้ำท่า ล้นบ่าทุ่ง
เพลิงจริตโชนฟุ้ง พยับหญ้า
หมอกควันคลี่คลุม ทุกมุมฟ้า
กลายเป็น"ดำฤษณา"ที่ทุรน

เงาของความเสื่อมทราม ตามปรากฏ
กิเลสหยดลงไป ดังไฟหล่น
สิ้นศักดิ์ศรีมีค่า ปัญญาชน
สัมฤทธิ์ผลเปลือกนอก แต่ในกลวง

สืบสายเลือดหล่อหลอม ท้้งห้อมฟ้า
หลากกวีคีตา มาห่มห้วง
อภินันท์พจนา มาตักตวง
เสมือนห่วงโซ่ทอง ตรึงคล้องใจ

เสาะแสวงแสงสว่าง ทางอักษร
มาปั้นป้อนพรรณา ภาษาใส
กวีวากย์หลากล้น บนไผท
มาร่วมใส่หยาดหมึกผนึกกัน

ไปเถอะไปไขว่คว้า  กัลยาณมิตร
ไปสานสิทธิ์..บนถนน ของคนฝัน
กอดตระคองเกี้ยวกวัด รัดสัมพันธ์
เพื่อก้าวสู่สวรรค์ วิมานดิน

                 ตุ้ม
          

เพลงผ้าอ้อม

เพลงผ้าอ้อม​ รำร่าย​ ที่ปลายฟ้า
จงพัดมา​ หาลูก​ เพื่อผูกขวัญ
ถึงแม่..จากไป​ ในนิรันดร์
ยังเหมือนจันทร์​ ส่องสว่าง​ อยู่กลางใจ

กลางอ้อมกอด​ อบอุ่น​ ของคุณแม่
ดังพรรณแพร​ กันลม​ คอยห่มให้
รอยยิ้มซ่าน ผ่านมือ​ คือสายใย
แม่มอบให้​ มิสิ้น​ เมื่อยินยล

แม่ทั้งรัก​ ทั้งหวง​ เหมือนดวงแก้ว
เพื่อลูกแล้ว​ ยอมพลี​ แม้กี่หน
วันที่แม่​ จากลา  ฟ้าระคน
ลูกร้าวหม่น​ แสนท้อ​ ทรมาน

หวนคิดถึง​ แม่นั้น​ ในวันนี้
เหมือนราตรี​ เบื้องบน​ พึ่งพ้นผ่าน
ดังหนึ่งแม่​ จากไป​ เมื่อไม่นาน
ขอกราบกราน​ รำลึก​ นึกถึงคุณ

มอบสายสร้อย​ ร้อยใจ​ ไว้เป็นขวัญ
แก้วกำนัล จากฟ้า​ ดารากรุ่น
กรองมะลิ​ สีขาว​ พราวละมุน
มาแนบหนุน​ น้อมให้​ มาลัยพร

เพลงผ้าอ้อม​ ล้อมชาย​ ปูปลายฟ้า
อาบจันทรา​ ราตรี  สีนุ่มอ่อน
บัลลังก์เมฆ​ เสกสรร​ ฟั่นอาวรณ์
คือที่นอน​ ของแม่​ สุขแท้จริง

                ตุ้ม