♥.มิวายจะคิด... .♥
♥
เจริญธรรมกำกับจับดวงจิต
แต่ชีวิตผิดพลาดไม่คลาดฝัน
ถูกน้ำกรดรดขาฝ่าประจัญ
เจ็บแสบสันสั่นหนาวร้าวระทม
♥
บุญหรือบาปสาบแช่งแกล้งให้ร้าย
แทบปางตายกายใจไม่สุขสม
ทรมานนานแท้แผลระบม
เศร้าโศกตรมข่มใจไม่เว้นวัน
♥
เริ่มรอยเรียวเหี่ยวพองนองน้ำเหลือง
หมอประเทืองเปลื้องบ่งตรงแผลฉัน
แล้วลอกหนั่งพังไหม้ในทันควัน
ช่างแสบสันพลันสลบจบนิทรา
♥
นั่งรำพึงตึงเนื้อเมื่อตื่นฟื้น
ไม่อาจยืนฝืนใจใช้แข้งขา
ต้องนอนซมจมเตียงเพียงพึ่งยา
หมอรักษาอาการนานแรมเดือน
♥
มีโรครุมสุมไว้ในกายเก่า
ไม่บรรเทาเบาบางช่างชืดเฉือน
แผลลุกรุมสุมใหม่ไม่ลบเลือน
คิดถึงเพื่อนเรือนชานบ้านกานท์กลอน
♥
หลับตาลงปลงใจในวันหน้า
จะกลับมาหาใหม่ใช่หลอกหลอน
คิดถึงบ้านกานท์น้อยคอยอ้อนวอน
จะคืนย้อนอ้อนขานกานท์เยี่ยมเยือน
♥
ชลนา ทิชากร