1 กันยายน 2533
สืบ นาคะเสถียร เสียชีวิต

เช้ามืดวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2533
เสียงปืนนัดหนึ่งดังขึ้นในบ้านพักของนักอนุรักษ์
และนักวิชาการด้านทรัพยากรธรรมชาติคนหนึ่ง ในป่าห้วยขาแข้ง
 
สืบ นาคะเสถียร ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลง
หลังภาระและความกดดัน ในการรักษาป่าห้วยขาแข้งตกลงที่เขาคนเดียว
ขาดคน ขาดเงิน ขาดทุกอย่าง ผู้มีอิทธิพลในรัฐไม่สนใจ
ลูกน้องถูกคนลักลอบตัดไม้ล่าสัตว์ลอบฆ่า

ในจดหมายลาตายฉบับหนึ่งเขียนไว้ว่า
"ผมมีเจตนาที่จะฆ่าตัวเอง โดยไม่มีผู้ใดเกี่ยวข้องในกรณีนี้ทั้งสิ้น"
โดยเขาได้สั่งเสียลูกน้องคนสนิทและเขียนจดหมายสั่งเสีย 6 ฉบับ
ชำระสะสางภาระรับผิดชอบและทรัพย์สินส่วนตัวที่คั่งค้าง
รวมถึงมอบหมาย เครื่องใช้และอุปกรณ์ในการศึกษาวิจัยด้านสัตว์ป่า
ให้สถานีวิจัยสัตว์ป่าเขานางรำ เพื่อนำไปใช้ตามวัตถุประสงค์ดังกล่าว

ตั้งศาลเพื่อแสดงความคารวะต่อดวงวิญญาณของเจ้าหน้าที่
ซึ่งพลีชีพรักษาป่าห้วยขาแข้ง แล้วสวดมนต์ไหว้พระจนจิตใจสงบ
 
เสียงปืนในป่าลึกนัดนั้นส่งผลสะเทือนทั้งสังคม
กระตุกให้ผู้มีอำนาจหันมาอนุรักษ์ป่าและสัตว์ป่าในเมืองไทย
และเป็นจุดเริ่มต้นของตำนานนักอนุรักษ์ไทยที่ไม่มีใครลืม

เสียงปืนนัดนั้นยังคงดังก้องกังวาน แม้เวลาจะผ่านมา 32 ปีแล้วก็ตาม


ขอบคุณบทความ : TheStandardCo
ขอบคุณ เจ้าของภาพ