พุทธศาสนสุภาษิต: จิตตวรรค(หมวดจิต)
กลอนกลบท เสือซ่อนเล็บ
☆จิตตัวคิด ชิดช่วย ด้วยตัวตน รับรู้ล้น ปนแปร แม้รู้หนา
ห้ามมิหยุด สุดขวาง ทางมิซา จิตระอา พารุ่ม กลุ้มระคาย
☆จิตต้องฝึก นึกแกร่ง แข็งต้องมรรค ทุรนจัก พักหนี ลี้รนหลาย
ฝึกจิตแล้ว แน่วสุข ปลุกจิตกาย สุขมิวาย คล้ายสรวง ล่วงมินาน
☆เมื่อจิตเศร้า เคล้าหมอง จองจิตจำ ภูมิทุกข์ย้ำ ลำบาก จากทุกข์ผลาญ
จิตสงบ พบสุข ปลุกสราญ สู่ภพพาน บานชื่น รื่นภพเนา
☆ลมหายใจ ใฝ่ไว้ ไม่หายหนี ครบถ้วนชี้ นี่เรือง เปรื่องถ้วนเขา
ความไหวหวั่น พรั่นใจ ไม่ไหวเรา แด่คนเขลา สมาธิ์ ท้าคนดี
☆จิตไม่รู้ ดูธรรม พร่ำไม่มั่น เลื่อมใสใด ไม่คง ส่งใสศรี
จะไม่ทัน ปัญญา ค่าไม่มี ประโยชน์ดี หนีวาย หลายโยชน์ครัน
☆รับสิ่งไหน ใจดู รู้สิ่งบาป ต้องแข็งฝ่า อารมณ์ บ่มแข็งขัน
ผู้กระทำ นำจิต กิจกระชั้น ถ้าชั่วนั้น พลันหยุด คุดชั่วเลย
☆ลมพัดแรง แกร่งหิน ไม่พัดไหว ปราชญ์นิ่งไซร้ ไม่หวั่น พลันนิ่งเฉย
ผู้ใดจะ สะดุ้ง เสียงใดเอย จิตเบาเคย เผยหมด พรตเบาบาง
☆จิตเป็นบ่วง หน่วงสัตว์ จัดเป็นทาส มีฤทธิ์กาจ ดาษครัน พลันฤทธิ์ขวาง
กามคุณห้า พาจิต ผิดคุณคลาง เหมือนปลาวาง กลางบก ฉกปลาตาย
☆คนจิตมั่น ปัญญา คุมจิตได้ แน่วนิ่งไกล ใจปลุก สุขนิ่งฉาย
ดุจช่างทำ ลูกศร ก่อนช่างคลาย ดัดตรงกลาย ผายยิง วิ่งตรงแรง
☆ฝนรั่วหลั่ง หลังคา มุงรั่วเลว เปรียบจิตเหลว ขาดบ่ม ข่มจิตแข็ง
มีทรัพย์น้อย ค่อยริน สินทรัพย์แปลง เงินก็แผลง แย้งผลัก รักษ์ก็ทอน
☆โจรและโจร โผนฆ่า ล่าและร้าย ผลจะวาย กรายซวน ควรจะถอน
ผู้ล่อลวง หน่วงสิน จินต์ล่อรอน หามีพร ย้อนไกล ไม่มีเลยฯ|ะ
แสงประภัสสร
มรรค=ทางดับทุกข์ ๘ ประการ
สมาธิ์=สมาธิ
กามคุณห้า=สิ่งที่น่าปรารถนา พาใจให้กำหนัดยินดี โดยอาศัย ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
(ขอบคุณภาพจาก อินเทร์เน๊ต)
