ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

โง่งมขมขื่นใจ
     หนึ่งชีวิต ปลิดปลง ด้วยหลงทาง
ต้องอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เป็นหนักหนา
แสนอ่อนด้อย ด้วยโง่เขลา เบาปัญญา
อวิชชา ครอบงำ ช้ำดวงใจ
     เสพข่าวสาร สื่อสังคม นิยมทั่ว
สร้างความกลัว กริ่งเกรง ทุกสมัย
เกิดจากความ ไม่รู้ ดูอ่อนวัย
ซ่อนความนัย ห่างไกล ความรู้จริง
     ผลประโยชน์ แอบแฝง เข้าครอบงำ
ดึงให้ใจ ใฝ่ต่ำ ทั้งชายหญิง
ความโง่เขลา เกินประมาณ ในทุกสิ่ง
ล้วนแอบอิง สันติสุข แห่งสังคม
     ทั้งเซาะกร่อน บ่อนทำลาย สลายสิ้น
ได้ยลยิน นานมา พาขื่นขม
ล้วนเกิดจาก พัฒนาการ ความโง่งม
ดุจโคลนตม ไร้ราคา ค่าควรเมือง
คนเรียนไพร
๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

อาญาพนาไพร
     ยุติธรรม ค้ำโลกา มาเนิ่นนาน
จากวันวาน สู่วันใหม่ ใจหรรษา
สรรพสิ่ง สานสัมพันธ์ มั่นอุรา
วัฏจักร พึ่งพา สร้างสมดุล
     ด้วยละโมบ โลภในลาภ สักการะ
หวังชนะ สัจธรรม นำเกื้อหนุน
ทำลายล้าง ป่าพงไพร ใช้เป็นทุน
เนรคุณ ธรรมชาติ ขาดละอาย
     โลการับ อาญา พนาไพร
ฤดูกาล เปลี่ยนไป ล้วนใจหาย
ถึงจุดเดือด เลือดร้อน ทั้งหญิงชาย
ใกล้วางวาย ด้วยอาญา พนาไพร
     ระทมทุกข์ ต่อไป ใจหมองหม่น
ไม่อาจพ้น อาญา ร่วมสมัย
มรรคาหนึ่ง ต้องพร้อม ทั้งกายใจ
สร้างโลกใหม่ สวยใส ไร้มายา
คนเรียนไพร
๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

มหัศจรรย์แห่งสายลม
     เคลื่อนขับคล้อย ลอยลิ่ว พลิ้วอารมณ์
สร้างสุขสม ร่มรื่น ชื่นสดใส
สัมผัสกาย แสนสบาย ทั้งกายใจ
สมหทัย ในแดนดิน ถิ่นวนา
     ลมพัดเอื่อย เฉื่อยฉิว ต้องผิวกาย
ทั้งเช้าสาย บ่ายค่ำ สมปรารถนา
ระบายร้อน เย็นฉ่ำ ทุกครั้งครา
สุขอุรา พาชื่นจิต นิจนิรันดร์
     บางเวลา ความเศร้า เข้าเยี่ยมเยือน
ทุกชานเรือน วาตภัย ใหญ่มหันต์
พายุร้าย ทำลาย ทุกสิ่งพลัน
บรรลัยกัลป์ มีให้เห็น อยู่เจนตา
     มหัศจรรย์ แห่งสายลม ไม่หมดสิ้น
สร้างทรัพย์สิน ดั่งใจ ทุกสาขา
แพร่ขยาย เผ่าพรรณ พงพนา
เป็นหลักชัย แห่งหล้า มาช้านาน
     ในพารา ฝุ่นละออง กระจายทั่ว
ทุกเรือนครัว ทำร้าย แก่ลูกหลาน
พระพายพัด ควันฝุ่นผง ไร้สราญ
ต้องถูกผลาญ คลับคล้าย ตายทั้งเป็น
     ถึงเวลา พัฒนา อากาศธาตุ
ให้สะอาด คงไว้ ไร้ยากเข็ญ
คุณภาพ ชีวิต ทุกเช้าเย็น
บริสุทธิ์ ดุจเดือนเพ็ญ กลางนภา
คนเรียนไพร
๑๗ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

รอเวลา
     ทุจริต โกงกิน ทั้งบ้านเมือง
แสนขุ่นเคือง ในใจจิต คิดสงสาร
งบประมาณ มีเงินทอน ทุกโครงการ
มุ่งล้างผลาญ แผ่นดินไทย ใจทมิฬ
     นโยบาย พัฒนา ประเทศไทย
แอบแฝงไว้ เอื้ออำนวย ด้วยทรัพย์สิน
หัวก็ส่าย หางกระดิก เป็นอาจิณ
สร้างมลทิน ในใจจิต นิจนิรันดร์
     วาทกรรม แสนหรู ดูงามยิ่ง
สรรพสิ่ง พัฒนา พาเสกสรรค์
คุณภาพ ชีวิต ดีทั่วกัน
แดนสวรรค์ อยู่ไม่ไกล ในอาณา
     เหมือนยาพิษ เคลือบน้ำตาล หอมหวานยิ่ง
แต่ละสิ่ง แฝงไว้ ใจกังขา
โฆษณา ชวนเชื่อ ตลอดมา
เมื่อไรหนา ประชาไทย ได้เปรมปรีดิ์
     ผลประโยชน์ ต่างตอบแทน ทั้งแผ่นดิน
ผลาญจนสิ้น ทั้งกมล หม่นหมองศรี
ทุกหย่อมหญ้า ยากไร้ แสนอัปรีย์
ทั้งชีวี เดือดร้อน อ่อนอกใจ
     ถึงเวลา ลุกขึ้นสู้ เพื่อกู้ชาติ
คืนอำนาจ ปวงประชา ร่วมขานไข
ทรราช ต้องพินาศ จากแดนไทย
คืนสดใส ให้แดนดิน ถิ่นแหลมทอง 
คนเรียนไพร
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๗   

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

พิทักษ์ไทย
     สามเสาหลัก เอกลักษณ์ ความเป็นไทย
แสนยิ่งใหญ ในแดนดิน ถิ่นสยาม
ชาติ-ศาสน์ กษัตริย์ ระบือนาม
ทุกเขตคาม สร้างแกร่ง แห่งประชา
     สิ่งแวดล้อม ธรรมชาติ วัฒนธรรม
เสาหลักค้ำ ความอุดม สมปรารถนา
ฐานรากหลัก สรรพศาสตร์ พัฒนา
ต่อภายหน้า ลูกหลาน สำราญใจ
     เศรษฐกิจ สังคม แลการเมือง
สร้างรุ่งเรือง เสริมสุข ทุกสมัย
เปรียบเสาหลัก ประชา ธิปไตย
ชนรุ่นใหม่ สืบสาน กาลสมดุล
     เก้าเสาหลัก ตอกย้ำ ความเป็นไทย
สานสายใย ให้แข็งแรง แกร่งเกื้อหนุน
ไทยก้าวหน้า เพื่อประขา ได้ค้ำจุน
สร้างสมดุล เก้าเสาหลัก พิทักษ์ไทย
คนเรียนไพร
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

วิสาขบูชาปารมี
     เปลี่ยนพิษภัย เป็นพงไพร ไว้ให้โลก
ลดเศร้าโศก ร่วมสร้าง ทางโลกสวย
งดธูปเทียน พุทธบูชา พาอำนวย
พรจรวย พาจำเริญ แสนเพลินใจ
     วิสา- ขบูชา พาผลบุญ
พุทธคุณ นำชีวิต จิตผ่องใส
ปลูกวนา เสริมคุณค่า ความเป็นไพร
วันพระใหญ่ ใจสราญ เนิ่นนานมา
     ลดควันพิษ ธูปเทียน เวียนอาราม
ทั่วเขตคาม ปลูกพันธุ์ไม้ ไว้รักษา
สานสมดุล สร้างขจี พงพนา
พุทธบูชา ด้วยกล้าไม้ ใช้เจือจุน
     กุศโลบาย หลายหลาก มากวิธี
เพียรทำดี สร้างวนา พาเกื้อหนุน
ปลูกใจชน รู้รักษ์ไพร ไว้เป็นทุน
รำลึกคุณ วิสา-ขบูชา
คนเรียนไพร
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๖๗ (วันวิสาขบูชา)
หมายเหตุ วันวิสาขบูชา วันต้นไม้แห่งชาติ

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

คึกคัก
     ยินเพลงมาร์ช ป่าไม้ ใจระทึก
ด้วยรำลึก การวนา ศาสตร์ไพรสณฑ์
พร้อมพิทักษ์ ปกปัก เต็มกมล
สร้างงานผล อุดม สมบูรณ์ไพร
     ได้เรียนรู้ สรรพศาสตร์ วิทยา
รักษ์วนา เพื่อสัตว์ป่า ได้อาศัย
สร้างสมดุล แดนขจี ต่อนี้ไป
เพื่อปวงไทย อยู่สุข ทุกข์มลาย
     ป่าไม้เปรียบ ดวงมณี แสนมีค่า
รัตนา เกื้อกูล ไม่สูญสลาย
สารพัด คุณูปการ มีมากมาย
ไพรคลับคล้าย ปัจจัย แห่งชีวี
     ป่ากันภัย ให้ไทย ได้อยู่สุข
ศาสตร์ประยุกต์ เพื่อประชา สง่าศรี
พร้อมยึดมั่น กายใจ ให้ทำดี
วนาลี ต้องคงอยู่ คู่ถิ่นไทย
คนเรียนไพร
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

นักกินเมือง
     ย้อนเวลา กลับไป ในวัยเยาว์
แสนบางเบา ในชีวิต จิตสุขศานติ์
ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ล้วนชื่นบาน
สุขสำราญ ไร้ขื่นขม ตรมอุรา
     บรรยากาศ สดชื่น ระรื่นจิต
ไร้มลพิษ ก่อร่าง สร้างปัญหา
ทุกสังคม สุขสงบ ทั่วพารา
บูรณา สายสัมพันธ์ มั่นหทัย
     พุทธธรรม ครรลองนำ ทำความดี
เป็นเกียรติศรี นิยม สมสมัย
ปกป้องชาติ ศาสน์กษัตริย์ ความเป็นไทย
แหล่งรวมใจ ในแดนดิน ถิ่นแหลมทอง
     ทุกวันนี้ ประขาชี ล้วนเปลี่ยนไป
เห็นอามิส เป็นใหญ่ กว่าใดผอง
ทุกการงาน สานเศร้า เข้าครอบครอง
ใจหม่นหมอง สิ้นสุข ทุกตัวตน
     นักกินเมือง เรืองรุ่ง มุ่งอามิส
ทุจริต ยากแค้น แสนสับสน
สร้างปัญหา สังคม อลวน
เหล่าปวงชน ข้นแค้น แสนระอา
     เมื่อไรหนา สังคมไทย ได้เปี่ยมสุข
รู้ประยุกต์ สร้างสังคม สมปรารถนา
นักกินเมือง ให้สูญสิ้น ดับชีวา
เพื่อประชา สุขสม นิรันดร์กาล
คนเรียนไพร
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ไทยศิวิไลซ์
     ใจร้าวราน เมื่อถูกผลาญ ความเป็นไทย
คนจัญไร ข่มขู่ หมู่สังหาร
ทำลายล้าง สังคม หลายวงการ
สั่นสะท้าน คุณค่า ประชาชน
     ยุติธรรม ถูกทำลาย มลายสิ้น
สร้างมลทิน ตราบาป ทุกแห่งหน
ความเท่าเทียม เพียงเปลือก ร้อยเล่ห์กล
แสนสับสน อิทธิพล จนบรรลัย
     มุ่งหมายมาด อาฆาต ราชจักรี
พระภูมี ราชธรรม อัชฌาสัย
ราชกิจ เพื่อประชา ชนชาวไทย
ศูนย์รวมใจ แผ่นดิน ตราบสิ้นกาล
     พระสยาม เทวา ธิราชเจ้า
ปกเกศเกล้า ชาวประชา ให้สุขศานติ์
กำจัดสิ้น ทรราช เหล่าหมู่มาร
คืนสราญ ศิวิไลซ์ ไทยสังคม
คนเรียนไพร
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ฉันวันหน้า
     เคยมีบ้าน ใหญ่โต โอ่โถงนัก
ต้องนอนพัก โรงหมอ รอรักษา
มีรถหรู ราคาแพง จัดหามา
ถึงเวลา นั่งรถเข็น เป็นอาจิณ
     ฉันมีเงิน มากมาย มาก่ายกอง
ต้องสำรอง ให้หมอไว้ ใช้ทรัพย์สิน
สารพัด อาหาร ที่อยากกิน
อดอยากสิ้น กินของเหลว ผ่านสายยาง
     มีเสื้อผ้า สวยหรู ดูพึงใจ
ต้องสวมใส่ ชุดคนไข้ ใจหม่นหมาง
เหล่าลูกหลาน ทั้งผอง ต้องไกลห่าง
แสนอ้างว้าง พยาบาล เฝ้าประชัน
     เคยมียศ ตำแหน่ง หลายแห่งเห็น
เดี๋ยวนี้เป็น คนไข้ใน ไม่เหหัน
เคยเรียนสูง คนยกย่อง ทุกคืนวัน
ต้องแข็งขัน เรียนรู้ใหม่ ในวัยชรา
     คนรอบข้าง ป่วยไข้ เข้าใจกัน
พร้อมแบ่งปัน กำลังใจ ปรารถนา
ทุกสิ่งอย่าง ดังนี้ ที่กล่าวมา
ด้วยห่วงหา อย่าประมาท ประกาศตน
     รู้รักษา สุขภาพ อนามัย
พร้อมใส่ใจ ชีวิต คิดเกิดผล
ใช้ธรรมะ พัฒนา กายกมล
บันดาลดล จิตผ่องใส กายแข็งแรง
คนเรียนไพร
๒๔ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ขายวิญญาน
     อีกกี่ร้อย กี่พันครั้ง จักเข้าใจ
แผ่นดินไทย คงไว้ ใฝ่รักษา
สันติภาพ สันติสุข เพื่อประชา
บูรณา ประชา ธิปไตย
     ยุติธรรม เลิศล้ำ บริสุทธิ์
กลับสะดุด มากปัญหา พาขานไข
ความเท่าเทียม เพียงวาจา หวานละมัย
สร้างทุกข์ใจ ยากแค้น แสนระทม
     การปกครอง ของไทย แต่โบราณ
ถูกล้างผลาญ มากล้วน ชวนขื่นขม
วิปริต ผิดแบบ แสนตรอมตรม
ทุกข์ระทม กักขฬะ แสนอาดูร
     ความเดือดร้อน แพร่กระจาย หลายทั่วถิ่น
แหล่งทำกิน ทั้งชีวิต มลายสูญ
ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ไร้เกื้อกูล
พงษ์ประยูร ขื่นขม ตรมน้ำตา
     บางคนขาย วิญญาณ ให้มารร้าย
หมู่หญิงชาย ทำลายล้าง สร้างปัญหา
ทั้งเด็กน้อย หนุ่มสาว วัยชรา
ไร้ราคา คู่ควร ความเป็นไทย
     ชาติสยาม นามระบือ ร่ำลือยิ่ง
สรรพสิ่ง บรรพชน ทุกสมัย
วัฒนธรรม สรรค์สร้าง ดำรงไว้
ความเป็นไทย คงอยู่ คู่นิรันดร์
คนเรียนไพร
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สรรพศาสตร์
     ความไม่รู้ แลศรัทธา ที่พลาดผิด
ทำลายจิต ทุกเวลา มหาศาล
หลากหลายสิ่ง ล้วนสร้าง ภัยแผ้วพาล
ใจร้าวราน ด้วยอามิส อวิชชา
     อนุรักษ์ พัฒนา อย่างยั่งยืน
พร้อมพลิกฟื้น ความอุดม พรมพฤกษา
เรียนให้รู้ เพื่อกอบกู้ ทั่วอาณา
สรรพวิชา ประยุกต์ใช้ ให้เหมาะกาล
     ในแดนดิน สยามถิ่น เคยอุดม
กลับขื่นขม อวิชชา เข้าล้างผลาญ
ทุจริต คิดมิชอบ ตลอดกาล
สุขสำราญ ดับสูญ สิ้นชีวี
     สรรพศาสตร์ แห่งแผ่นดิน ไม่สิ้นสุด
เปรียบประดุจ ดวงดารา สง่าศรี
แสงประทีป แห่งมรรคา ทั่วธานี
ดั่งสุรีย์ ฉายแสง แห่งนภา
คนเรียนไพร
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สามหัวใจ
     วิสัยทัศน์ ศรัทธา จิตวิญญาณ
สร้างพื้นฐาน ความเป็นคน แต่หนหลัง
สามหัวใจ เสริมแกร่ง แห่งพลัง
เป็นความหวัง ของไทย ในอาณา
     หนึ่งหัวใจ รักชาติ ศาสน์กษัตริย์
พร้อมยืนหยัด สังคม ปรารถนา
สันติภาพ สันติสุข ปวงประชา
คู่โลกา สยามชาติ นานนิรันดร์
     ดวงใจสอง ถูกครอบครอง ด้วยธรรมชาติ
สวยสะอาด บริสุทธิ์ แสนสุขสันต์
ตอบสนอง ทั้งชีวิต ทุกคืนวัน
สมดุลมั่น ทั่วแดนดิน ถิ่นแหลมทอง
     หัวใจสาม วัฒนธรรม นำคุณค่า
บูรณา ชีวี ไม่มีหมอง
คุณภาพ คุณธรรม ตามครรลอง
ไทยทั้งผอง รื่นรมย์ สมอุรา
     สามหัวใจ อยู่ใน ไทยทุกคน
สุขมากล้น เชิดชู รู้รักษา
ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม พร้อมนำพา
ทุกชีวา อยู่รอด อย่างปลอดภัย
     สังคมไทย เปี่ยมสุข ทุกดินแดน
อุดมแสน กล่อมกลม สมสมัย
ดำรงไว้ สังคม ประชาธิปไตย
ให้ยิ่งใหญ่ ในไตรภพ จบชั่วกาล
คนเรียนไพร
๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ลิงจั้ก รักจริง
     ปีนห้อยโหน โยนตัว ไม่กลัวตก
ใบไม้ปรก เขียวขจี สีสดใส
ลูกน้อยเกาะ อกแม่ สบายใจ
สืบสายใย พงพนา มหาคุณ
     ลูกพระพาย มากมาย ในชายป่า
พัฒนา ชีวิต คิดเกื้อหนุน
อพยพ โยกย้าย หมายเจือจุน
เสียสมดุล หวาดกลัว ทั่วพารา
     สารพัด ปัญหา มามากมาย
เข้าทำลาย สุขสงบ ทุกเคหา
มาตรการ ควบคุม จัดสรรมา
คืนลิงป่า สู่พงไพร ใจสราญ
     อันธพาล ถูกจับกุม หลายถิ่นที่
ประชาชี คืนสุข ทุกสถาน
ลิงจั้กจั้ก รักจริงจริง จากวันวาน
จิตชื่นบาน ชาวพารา บรรดาลิง
คนเรียนไพร
๓๑ พฤษภาคม ๒๕๖๗

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

โลกาวิบัติ
     บนโลกนี้ ล้วนมี หลากหลายเรื่อง
บ้างรุ่งเรือง อิ่มเอม เกษมศานติ์
บ้างโศกเศร้า รุมเร้า ใจแหลกลาญ
วัฏสงสาร หมุนเวียน พร้อมเปลี่ยนไป
     สัจธรรม เลิศล้ำ นำดวงจิต
พร้อมพิชิต อุปสรรค ร่วมสมัย
เทคโนโลยี พัฒนา ได้กว้างไกล
ความห่วงใย พันผูก ถูกละเลย
     โลกส่วนตัว น่ากลัว กว่าที่คิด
ความสนิท ลาลับ กลับเมินเฉย
ความห่วงใย ใส่ใจ ไม่เหมือนเคย
ไร้ชมเชย ชื่นอารมณ์ สมอุรา
     พัฒนา เพียงกาย แต่ไร้จิต
ทุกชีวิต วิปโยค โศกหนักหนา
ใกล้ถึงกาล วิบัติ แห่งโลกา
หากพุทธา ไม่หวนคืน สู่สังคม
คนเรียนไพร
๒ มิถุนายน ๒๕๖๗