ความรัก โดย นายใบชา

สื่อสังคม

     หากโลกนี้ ไม่มี สื่อสังคม
คงสุขสม ชมชื่น รื่นหรรษา
ไร้เสแสร้ง กลั่นแกล้ง โลกมายา
บูรณา จิตใจ ให้คล้ายคน
     มีรอยยิ้ม แก่กัน ทั้งวันคืน
สุขสดชื่น แท้จริง ทุกแห่งหน
สังคมดี ไร้แก่งแย่ง แบ่งชั้นชน
ทุกมณฑล สิ้นยากไร้ ใจเมตตา
     เป็นสังคม เกื้อกูล พูนสุขสันต์
หฤหรรษ์ ดั่งใจ ปรารถนา
ไร้สงคราม ไร้ทุกข์ สุขอุรา
แสวงหา แต่สิ่งดี มีแบ่งปัน
     โลกวันนี้ ห่างไกล จากที่คิด
ทั่วทุกทิศ แก่งแย่ง ล้วนแข่งขัน
หวังประหัต อริราช ให้จาบัลย์
ไม่มีวัน ได้พานพบ ประสบชัย

คนเรียนไพร
๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ชีวิต

     เช้ายันค่ำ ดื่มด่ำ ทำความดี
เป็นสักขี ชาวโลก ได้สุขสม
ไม่เบียดเบียน ชีวิต จิตตรอมตรม
ไร้ขื่นขม ชื่นชม สมอุรา
     เริ่มวันจันทร์ มุ่งมั่น ทำการงาน
วันอังคาร สืบสาน แสวงหา
ถึงวันพุธ ไม่ยั้งหยุด สร้างปัญญา
เมื่อถึงครา พฤหัสฯ เป็นหลักชัย
     ครั้นวันศุกร์ เสริมใจ ไม่มัวเมา
ถึงวันเสาร์ เรียนรู้ ร่วมสมัย
วันอาทิตย์ คิดสิ่งดี เต็มหทัย
ให้สดใส ในชีวิต จิตนิยม
     ทั้งเจ็ดวัน หนึ่งสัปดาห์ พาสำราญ
ปณิธาน ดำรงไว้ ไร้ขื่นขม
ทุกชีวิต ร่วมโลก สุขพร่างพรม
สร้างสังคม คนดี ศรีโลกา

คนเรียนไพร
๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

 :ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สูงวัย

     อายุมาก ผ่านโลก มายาวนาน
ถูกเรียกขาน "พลเมือง อาวุโส"
พัฒนา ประเทศชาติ ได้เติบโต
สร้างสุขโข ให้สังคม ชมชื่นใจ
     วัยเกษียณ มีเพียง วันพักผ่อน
เคยผ่านร้อน ผ่านหนาว ยาวสมัย
ถึงเวลา ปล่อยวาง หว่างหทัย
คนรุ่นใหม่ รับมอบ ตอบการงาน
     คนรุ่นก่อน ทำดีไว้ ไม่สิ้นสูญ
ต้องเกื้อกูล ต่อเนื่อง เชื่อมประสาน
พัฒนา ชาวประชา ให้ชื่นบาน
สุขสำราญ ไม่ต่าง บรรพชน
     เมื่อถึงครา จากไป ไม้ใกล้ฝั่ง
ได้เพียงหวัง สืบสาน ผลิตผล
เศรษฐกิจ สังคม สู่สากล
บันดาลดล สูงวัย ไทยประชา

คนเรียนไพร
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ความรัก

     สิ่งเล็กเล็ก ที่เรียก ว่าความรัก
แจ้งประจัก ยิ่งใหญ่ กว่าใดเหมือน
ประดับอยู่ กลางใจ ไม่ลืมเลือน
ไว้คอยเตือน ให้ตระหนัก รักด้วยใจ
     รักตัวตน สังคม คนข้างกาย
ทั้งหญิงชาย ร่วมเรียง เคียงสมัย
หวังมอบสิ่ง ดีงาม ตลอดไป
ด้วยหทัย เปี่ยมรัก สามัคคี
     รักประเทศ เขตคาม สยามชาติ
ไม่ยอมให้ ใครบังอาจ หยามศักดิ์ศรี
พร้อมประหัต ให้แหลกราน สิ้นชีวี
ยอมชีพพลี เพื่อคงไว้ ไทยนิรันดร์
     ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม นอบน้อมยิ่ง
ด้วยใจจริง เปี่ยมรัก ภักดิ์มหันต์
รักษ์สมดุล สร้างสุข ทุกคืนวัน
เพื่อไพรมั่น ยืนยง คงคู่ไทย

คนเรียนไพร
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ไพรงามยามเหมันต์

     เมื่อลมหนาว มาเยือน ชานเรือนเช้า
แดดเคยเผา ร้อนแรง กลับแปรผัน
หมู่เมฆา บดบัง ดวงตะวัน
ปลายวสันต์ ต้นเหมัน- ตฤดู
     หยาดพิรุณ ชุ่มชื่น รื่นไอดิน
ทุกชีวิน มากล้วน ชวนเลิศหรู
พันธุ์พฤกษ์ไม้ แตกใบ ล้วนพรั่งพรู
บุญอุ้มชู สัตว์ป่า นานาพันธุ์
     บรรยากาศ แสนสบาย ปลายวนา
งามสุดตา หมอกเมฆ ดุจเสกสรรค์
แม่คะนิ้ง เหมยขาบ รุ้งลาวัลย์
ดั่งสวรรค์ บนแดนดิน ถิ่นโลกา
     มวลบุปผา มาลี สีสวยสด
ไม่เคยลด ความงาม ตามประสา
ธรรมชาติ สรรค์สร้าง อร่ามตา
ทั่วอาณา ในแดนดิน ถิ่นขจี

คนเรียนไพร
๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

จันทร์อาบป่า

     เมื่อถึงครา คิมหันต์ ลมพัดเย็น
แสงเดือนเพ็ญ อาบพนา ป่าขุนเขา
ธรรมชาติ งามตา ไร้ซึมเศร้า
ใต้ร่มเงา พฤกษา นานาพันธุ์
     หมู่ภุมรินทร์ โผบิน ด้วยเต็มแรง
พร้อมเปล่งแสง ทิ้งถ่วง อย่างสร้างสรรค์
นิเวศไพร งดงาม เกินรำพัน
ดั่งสวรรค์ คนึงนิจ ทิพย์วิมาน
     นกมีหู หนูมีปีก ออกหากิน
เที่ยวโผผิน เป็นหมู่เหล่า เข้าประสาน
เสริมคุณค่า ความอุดม เกษตรการ
พร้อมขับขาน สมดุล เกื้อหนุนไพร
     เพราะมนุษย์ ไร้จรรยา พนาสิ้น
แหล่งทำกิน ขยายตัว เกินขานไข
ความสมดุล สูญสลาย มลายไป
ระทมใจ เพราะน้ำมือ ทุรชน

คนเรียนไพร
๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

รักษาไว้ไพรพนา

     อนิจจัง สังขาร นั้นไม่เที่ยง
ไม่อาจเลี่ยง หลบลี้ หรือหนีหาย
มีทั้งเกิด แก่เจ็บ จนถึงตาย
แม้ชีพวาย ขอให้ได้ กระทำดี
     เกิดเป็นไม้ อยู่กลางไพร ในพิภพ
รู้เจนจบ สรรค์สร้าง มรรควิถี
ให้ร่มเงา แก่ภาคพื้น ปฐพี
บรรยากาศ แสนดี เพราะมีไพร
     คอยปกป้อง แสงอาทิตย์ ที่แผดกล้า
ทั่วแหล่งหล้า ร่มเย็น เห็นสดใส
สร้างสมดุล ธรรมชาติ ตลอดไป
จนเติบใหญ่ สร้างค่า มหาคุณ
     ถูกตัดถาง โค่นไป ใช้ประโยชน์
แสนรุ่งโรจน์ ปัจจัยสี่ ที่เกื้อหนุน
ทั้งชีวิต ไม่แรมร้าง สร้างแต่คุณ
โปรดเจือจุน รักษาไว้ ไพรพนา

คนเรียนไพร
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ไพรเกื้อกูล

     เสียงคีตา บรรเลง เพลงธรรมชาติ
บริสุทธิ์ สะอาด ปราศเงื่อนไข
พระพายพัด เพริศแพร้ว พริ้วกิ่งใบ
ชลาลัย ชุ่มฉ่ำ ด่ำกมล
     จตุบาท ร่อนเร่ พเนจร
ภาพสะท้อน สมค่า ทุกแห่งหน
วัฏจักร ภักดี วนาชน
ทั่วมณฑล เป็นเกียรติศรี ดีต่อใจ
     หมู่ภมร โผบิน หากินทั่ว
ไร้เกรงกลัว สกุณา พาสดใส
สร้างสมดุล นิเวศ เขตพงไพร
วนาลัย เสริมค่า มหาคุณ
     หากวันใด ทำลาย ผืนไพรสิ้น
ชีพด่าวดิ้น ดุจโลกา พาหยุดหมุน
ทุกชีวิต จักสิ้นใจ ไร้การุณย์
จงเกื้อกูล รักษา วนาไทย

คนเรียนไพร
๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สิ้นไพร สิ้นไทย

     ทุรกรรม ทำไทย ช้ำฤดี
หลายชีวี เป็นทุกข์ ไร้สุขศานติ์
เคยอุดม สดรื่น แสนชื่นบาน
กลับทนทุกข์ ทรมาน นานขวบปี
     สิงห์บุรี อ่างทอง อยุธยา
ธารธารา เอ่อนอง หม่นหมองศรี
ด้วยน้ำเหนือ มากล้น พ้นทวี
เป็นเยี่ยงนี้ ทุกปี ไม่มีแปร
     พิษภัยแล้ง ย่างกราย เข้าครอบงำ
บุรีรัมย์ ชัยภูมิ ตามกระแส
ผืนแผ่นดิน อีสาน ถูกรังแก
ด้วยจริงแท้ ทำลายป่า มานานวัน
     แม่ฮ่องสอน เชียงราย ในถิ่นเหนือ
ไม่หลงเหลือ ผืนพนา แทบอาสัญ
ทั้งเผาป่า นาไร่ อยู่ครามครัน
เสริมตะวัน หลงระเริง เพลิงอัคคี
     แดนทักษิณ สงขลา พัทลุง
น้ำท่วมทุ่ง รานรุก ทุกวิถี
เพราะก่นสร้าง ทำร้าย ปฐพี
ร้าวฤดี ทุกขัง อนัตตา
     ไทยจักยอม ล้มเหลว เยี่ยงนี้หรือ
สร้างไพรคือ สุดยอด ปรารถนา
ผืนแผ่นดิน ปกป้องไว้ ด้วยไพรพนา 
ทั่วพารา ธานี มีสมดุล

คนเรียนไพร
๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๘