ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๖.ความสุขยั่งยืนอยู่ที่ไหน

ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒

    ๑.สงบสันติคือสุข.....................ประจงชุกชิวิตมั่น
ตะตื่นเต้นจะผกผัน.......................วิโยคเศร้าสลดใจ

   ๒.ผิลิงโลดก็เตรียมพร้อม...........ฤทัยน้อมสิเหงาไว
สิสมหวังก็รอไว้ ............................จะโศกเศร้าเพราะพลาดหวัง

    ๓.รตีแล้วก็เสียใจ.......................กระหน่ำซ้ำพลังพัง
ริเฟื่องฟูก็อย่าคลั่ง..........................ตริเตือนใจ ณ ขาลง

  ๔.ลุโด่งดังมิลืมตน.........................จะอับจนสลัวปลง
สปริงกดดะซ้ายคง..........................กระเด้งขวาซิมากก่อ

  ๕.ณ จุดกลางเหมาะที่สุด..............สุขารุดยะยืนพอ
ชิวินอยู่ก็แค่ขอ...............................ซิจุดนี้คะนึงถึง

  ๖.ชิวิตสุขพยายาม........................แสวงถามมิเจอตรึง
ประพฤติดีมิเที่ยวดึง........................ประสบสุขมิรู้ตัว ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๖ หน้า ๖๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

(ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อินเทอร์เน๊ต)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๗.ทุกสิ่งในโลกเปลี่ยนแปลง

อินทรธนูฉันท์ ๑๒

    ๑.ทั้งมวลอณูชิวิต.....................เบี่ยงบิดมิเที่ยงและเบือน
สิ่งหลายอณูจะเคลื่อน...................ทุกสิ่ง ณ โลกจะเปลี่ยน

   ๒.ถ้าโลกมิมีระบบ.......................โลกจบยะหยุดมิเวียน
ทุกสิ่ง ณ จักรฯเฉวียน ...................สิ่งไม่เสถียรดะดาษ

    ๓.ไม่เที่ยง"อนิจฯ"ก็กฏ................กำหนดซิธรรม์ชาติ
มีขึ้นและเปลี่ยนมิพลาด..................ผู้ใดจะหยุดมิได้

  ๔.ผู้มี"อุปาฯ"เกาะยึด.....................จึงอึดมิรับอะไร
เป็นจิตตะต่ำไถล............................วิญญาณทุรนกะแปร

  ๕.กลไกซิธรรม์ดา.........................ในหล้ามิเที่ยงและแน่
ปัจจัยและเหตุซิแฉ..........................ทุกสิ่งจะเปลี่ยนมิคง

  ๖.ความจริงมิรับเพราะเขลา............ใจเบาริทุกข์พะวง
เกิดยึดอุปาฯเพราะหลง....................อุป์สรรคจะวนและเวียน ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๗ หน้า ๖๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

อณู=ส่วนของสารที่ประกอบด้วยปรมาณู
จักรฯ=จักรวาล คือ ระบบสุริยจักรวาลของเรานี้
อุปาฯ=อุปาทาน คือ ความยึดมั่นถือมั่นในสิ่งต่างๆ เช่น ขันธ์ห้า

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๘.เอาความดีเป็นแก่นแท้ของชีวิต

คชลีลาศฉันท์ ๑๒

    ๑.พลเมืองโลกจะเลือก..............ดูซิเปลือกนอกมนุษย์
มองมิเห็นแก่นประดุจ....................ส่วนหทัยลึกเจาะใจ

   ๒.สรรเสริญชมติผ่าน..................แค่วิจารณ์เปลือกคระไล
ถ้ากุภาพหลอกละไม .....................เยินและยอได้สลอน

    ๓.คนซิทำดีตะปิด.......................ใครมิคิดว่าจะซ่อน
จึงวะชั่วเลวตะลอน.........................คนมิเห็นจริงไฉน

  ๔.สัจจธรรมอย่าฉงน.....................ชนจะก่นยออะไร
อย่ารตีเลยผิได้...............................ยินคำหมิ่นให้ริเมิน

  ๕.เกิดลุชาติหนึ่งมิหวัง...................ต้องตริฟังสรรเสริญ
อย่าริ"ถูกหมิ่น"วะเยิน......................ปริศนาใหญ่ละวาง

  ๖.จิตตะหนักแน่นและมั่น..............."ดี"ประชันแน่มิขวาง
พึงลิ"ยอ,หมิ่น"ลุจาง.........................ชีพเจริญได้สบาย

  ๗."ดี"ซิแก่นแท้ชิวิต........................จงประชิด"ดี"ขจาย
กิจกระทำชอบขยาย........................ไม่ริหวังเรื่องคะแนน

  ๘.อย่าริรอคอยคะแนน...................ยอมลุแผนโลกะแดน
ซึ่งตริมองไม่ปรุแก่น.........................ไม่คะนึงถึงจะดีหนา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๘ หน้า ๗๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๙.จงทำความดีเพื่อพัฒนาจิต

เวสสเทวีฉันท์ ๑๒

    ๑.ชนรดน้ำรากไม้..............หาผลิผลได้สิรากนา
ดูแลรากดีคว้า.......................กิ่งและใบได้ประโยชน์จุน

   ๒.เมื่อทำดีกับใคร................ต้องมิรอให้สนองคุณ
เพื่อพัฒ์นาจิตดุลย์ .................ให้ประเทืองชิดพระธรรมเอย

    ๓.ผู้มีจิตใจสูง.....................สิ่งดะดาจูงสนิทเกย
คนมีปัญญาเผย......................ไม่คะนึงใครจะตอบแทน

  ๔.เปรียบเห็นรากไร้ผล...........จึงละเลิกยลและทิ้งแดน
นับเป็นคนโง่แก่น......................คิดถวิลเองเพราะเดาไป

  ๕.ผู้คิดทำดีแล้ว.....................คุณะลาภแคล้วมิชดใช้
จึงเลิกทำ"ดี"ไกล.....................เขาสิเขลาเกินมนุษย์ดี

  ๖.จงทำความดีไว้..................แค่กิเลสไสคระไลลี้
"ให้"ไม่หวังผลรี่.......................ใจจะอิ่มเอมพะพานพร่าง

  ๗.ผู้รอคอยกลัดกลุ้ม...............อย่าริเดินดุ่มจะหลงทาง
เลิกรอใดใจขวาง......................กิจสะอาดใจแหละเป้าหมาย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๙ หน้า ๗๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๗๐.ผู้ปิดทองหลังพระ

โคลงวิชชุมาลีแผลง

   ๑.ผู้ปิดทองหลังพระ................แท้จริง
จะปิดมิให้ใคร............................ล่วงรู้
เขาคิดแต่"ให้"อิง........................เท่านั้น
แม้ความชอบพรูพร่าง.................ไม่โอ่

   ๒.กิจโตแล้วไม่เอา ...................ชื่อเสียง
สร้างสิ่งใดไม่คิด.........................ครอบครอง
สละมากกว่าเสพเคียง.................พอใจ
ทำดีขอตรองดี............................แท้เทียว

    ๓.ก่อเกรียวสิ่งใดไป่................ยึดมั่น
ชอบสร้างเหตุมากกว่า.................รับผล
สละของรักครัน...........................ยินดี
หวังละวางพ้นกว่า.........................สะสม

  ๔.ชมชอบชีพข้างหลัง................อุทิศ
ผลงานร่มเย็นแก่..........................มวลชน
ไม่ปรากฏกายพิศ.........................ใครเห็น
การสละล้นคือ.............................เป้าหมาย
ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๗๐ หน้า ๗๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ