image sharing
ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๘๑.การดำเนินชีวิต ต้องมีวิจารณญาณ

โคลงรัตนะมาลี

   ๑.ถึงเวลาควรอ่อน.................ต้องอ่อน
เวลาแข็งต้องผ่อน.....................ความแรง
อ่อนตลอดจรไกล.....................แพ้แน่
แข็งตลอดก็แย้ง.......................พ่ายเลย

   ๒.เผยคราวเวลาสู้ ................ต้องสู้
ถึงเวลายอมกรู.........................รีบทำ
คราบุกต้องพรูพร่าง..................ทันที
คราวถอยต้องถอยนำ...............ไปพลาง

    ๓.ทางดีสุดพลิกแพลง..........เปลี่ยนปรับ
กฏคือของตายจับ....................หลักการ
"วิจารณ์ฯ"รู้ตรับพาน...............ผลถูก
เอากฏมาใช้งาน......................จริงแล

  ๔.แต่กฏมีวิจารณ์ฯ.................กอปรกัน
สภาพปัจจุบัน...........................อย่างไร
นำปัญญาผันกฏ.......................ปรับใช้
มิดื้อดึงทำไป............................พลาดผล ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๘๑ หน้า ๘๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

วิจารณ์ฯ=วิจารณญาณ คือ ปัญญาที่สามารถรู้ หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้

(ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อืนเทอร์เน๊ต)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๘๒.คนรวย คนจน ต่างกันที่เงินหรือ?

อินทรสาลินีฉันท์ ๑๑

    ๑.คนรวยรึคนจน................อย่าดูเงินล้นเทียวนา
ต้องดูหทัยหนา.......................วัดกันด้วยธรรมในตน

   ๒.ใจอิ่มก็ร่ำรวย....................แต่ใจหิวฉวยยากจน
เมื่อหิวกระหายท้น ...................ความอยากขับดันมากหนอ

   ๓.คนนี้ซิเท่าไหร....................มีมากยังไม่เพียงพอ
คือคนซิ"จน"ขอ........................"อยาก"ไม่มีที่สิ้นสุด

  ๔.เมื่อ"พอ"อุบัติแล้ว................ใจรู้สึกแน่วแน่รุด
แค่นี้รตีผุด.................................เขาคือ"คนรวย"จริงแท้

  ๕.คนเรากำเนิดมา...................แค่ตัวเปล่าหนาคิดแล
ตอนตายมิเหลือแม้....................ไปตัวเปล่าไร้สิ่งไหน
 
   ๖.ทุกคนจะเท่าทุน...................ไม่มีใดหนุนเว้นใจ
คนโง่สิยอมให้............................"ความอยาก"เป็นนาย"จิต"เลย

  ๗.จิตเขลาซิทาสดล..................ชีวิตทุกข์ทนใจเอย
ไร้สุขทุรนเผย.............................ตกเป็นข้าทาสจนตาย

  ๘.ครั้นตายพิสูจน์ได้..................ตนตัวเปล่าไปตอนวาย
สมบัติมิขนกราย..........................แล้วให้"อยาก"เป็นนายหรือ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๘๒ หน้า ๘๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๘๓.ชีวิตคือการปรับให้พอดี

ภุชงคสาลินีฉันท์ ๑๑

    ๑.กระทำใดเหมาะสมกาล............ทำจริงงานไม่หวั่น
สะดวกผ่อนก็ผ่อนผัน.......................เหมือนพายเรือน้ำเชี่ยว

   ๒.แจรงแข็งก็ต้องขืน.....................ควรอ่อนยืนกรานเทียว
สิแกร่งมากจะหักเจียว ......................อ่อนมากงานไร้ผล

   ๓.ประกบแต่งและปรับแปร.............มากเกินแลร่วงหล่น
ตระหนักจิตมิกังวล............................ทำหน้าที่เต็มที่

  ๔.มิหวั่นไหวซิปัญหา.......................พลิกแพลงมาเร็วรี่
สภาพการณ์จะค่อยดี........................ทุกอย่างตามที่หวัง ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๘๓ หน้า ๘๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๘๔.ทำตามใจตน ไม่คำนึงถึงความถูกต้อง

อินทรธนูฉันท์ ๑๒

    ๑.หลงผิดสิแม้นภา...................แสงกล้าหทัยก็มัว
ของจริงมิมองและกลัว.................พิศรูปนิมิตและหลอน

   ๒.คิดฝันมิยอมระจริง.................แต่อิงกิเลสตะลอน
เหตุผลมิฟังขจร ...........................เน้นชอบและชังอนิจ

    ๓.หลอกชนและตนริเขลา..........มัวเมามิรู้ประดิษฐ์
"สัณชาตญาณ"วิจิตร.....................แรกเกิดมิพอกุงาน

  ๔.ปัญญามิมีเพราะพลาด..............เป็นทาสกิเลสละลาน
ศีลธรรมมิไขว่มิขาน.......................สิ่งถูกฤทัยกระทำ

  ๕.ถูกต้องมิคิดจะหา.....................ถือว่ายะยิ่งประจำ
ต่อหน้าเจาะตรงกระหน่ำ................กฏโลกมิข้องละเลย
 
   ๖.เช่นนี้วิบัตก็ใกล้ ......................แนบไซร้กะตนเขนย
รุ่งเรืองมิพบมิเกย...........................สุดฟ้าจะยลสลัว ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๘๔ หน้า ๘๖ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

อนิจ=ไม่เที่ยง
สัณชาตญาณ=ความรู้ที่มีมาแต่กำเนิด ไม่มีใครสอน

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๘๕.ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

โคลงจิตระมาลี

   ๑.เมตตานำสุขมา..................แน่แท้
สุขทั้งเรา,เขาแล.......................สราญ
โทสะพาแพ้เกิด........................ทุกข์ทน
เรา,เขาถูกผลาญจน..................เสียหาย

   ๒.ทำร้ายใดออกไป ...............ตนรับ
ให้อะไรคืนกลับ.........................ทั้งสิ้น
เอื้อผู้อื่นนับช่วย.........................ตนเอง
ทำร้ายเขาชินเหมือน..................ทำตน

    ๓.ยลโลกคือกระจก...............บานใหญ่
ทำแล้วสะท้อนไกล....................คืนรี่
ถ้าทำดีได้ดี...............................คือกรรม
แต่ทำชั่วคลี่ย่อม........................ชั่วมัว

  ๔.อย่าคิดตัวทำชั่ว....................จะสุข
หรือจะได้ดีรุก............................เสถียร
กรรมติดตามบุกตน.....................อับจน
โคไปไหนเกวียนต้อง...................ไปตาม ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๘๕ หน้า ๘๗ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ