มีหลายคนตั้งคำถามว่า "ภาษาไทยกำลังวิบัติหรือเปล่า ?"
เรื่องนี้ผมเห็นต่าง...ผมว่า...
"ภาษาไทยเหมือนหลุมดำ กลืนกินภาษาชาวบ้านเขาไปทั่ว"
โดยเฉพาะในงานกวี เราเอาของเขามาปรับโน้นเพิ่มนี่ได้อย่างลงตัว
เมพขิง ๆ      

ภาษาไทย...never died

"ภาษาไทย" หยิบจับศัพท์ทั่วแคว้น
ตั้งแต่แดนมคธจรดขอม
จีนตะเลงลาวฝรั่งมีพรั่งพร้อม
เอามาหลอมรวมผสมอย่างกลมกลืน

บ้างก็ทอนกร่อนเสียงสำเนียงพจน์
เพื่อปรุงรสลำนำให้คำลื่น
ทั้งหวาน-โกรธ, โศก-ทุกข์, สุข-ครึกครื้น
ประดับผืนแผ่นหล้าประชาไทย

เลือดปู่ย่าตายายร้ายมิน้อย
หลานเหลนพลอยจดจำนำนิสัย
เที่ยวตกแต่งแปลงศัพท์ปรับมาใช้
เป็นคำใหม่แหวกกฎบทบุราณ

วันนี้โลกยุคใหม่ไร้ขอบเขต
ยิ่งเห็นเดชลิงทะโมนลื่อโหลนหลาน
trend เกาหลีมัน in กินดวงมาน
จึงเกิดการซึมซับรับสำนวน

อดีต "จึง" ใส่เอกเสกเป็น "จึ่ง"
อีกคำหนึ่ง "สำรวล" แผลงแปลงจาก "สรวล"
จุดหมายนั้นเพื่อสานกานท์กระบวน
เสียงขับครวญเสนาะเพราะ "จุงเบย"

ที่ยกมาร่ายเรียงเพียง sample
ถาม google แล้วจำนำมาเผย
เชิญเปิดรับเหล่าพจีที่งอกเงย
ฉวยมาเอ่ยเล่นบ้างในบางกลอน

ศรีเปรื่อง
๒๖ ก.ค. ๒๕๕๖