พระคุณแม่

รักใดเท่ารักแท้พ่อแม่รัก
ผูกสมัครรักมั่นไม่หวั่นไหว
ห่วงใดเล่าเท่าห่วงดังดวงใจ
ที่แม่ให้กับลูกอยู่ทุกครา

ยามลูกขื่นแม่ขมตรมหลายเท่า
ยามลูกเศร้าแม่โศกวิโยคกว่า
ยามลูกหายแม่ห่วงดังดวงตา
ยามลูกมาแม่หมดลดห่วงใย

๐ พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววานของคืนวัน

๐ ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ที่มิทนนาน ยอมร้าวรานสลายไป

๐ ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรไว ย่อมเผลอไผลเป็นแน่นอน

๐ ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ

๐ เมื่อยามเจ้าโกรธขึง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน

๐ เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็จำทน
หวังเพียงเพื่อได้ยล เติมโตจนสง่างาม

๐ ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย

๐ ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝังไว้ให้วังเวง

*บทประพันธ์นี้ ได้คัดลอกมาจากรายการ
นายแพทย์พงษ์ศักดิ์ ทอล์คโชว์ ชุดกตัญญูพ่อแม่*

ขอขอบคุณท่านนายแพทย์พงษ์ศักดิ์ เป็นอย่างสูงค่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พระคุณแม่ (อ่าน 7664 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้