ต้องคมกระบี่
งามสันทรายสามเกาะเลาะลัดหา
ต้องมนตรา งดงามยามก้าวย่าง
ฉันเดินข้ามสะพานทรายสู่ปลายทาง
มองขอบฟ้าผืนกว้างอย่างสบายใจ
ระลอกคลื่นซบหาดยามสาดซัด
สายลมพัดโชยมาวันฟ้าใส
ทิวสนงามยามพัดสะบัดใบ
เหมือนโบกมือกวัดไกวคล้ายยินดี
สะพานทรายทอดเชื่อมเอื้อมกันถึง
เช้าวันหนึ่งตรึงตรามากระบี่
ทะเลแหวกเมื่อฉันเยือนครั้งนี้
แดนถิ่นที่มีมนต์ ดลเรานั้น
ฟ้าสีครามน้ำใสเหมือนใครยั่ว
"กระบี่"ปักปาดขั้วหัวใจฉัน
ยอมจำนนมนต์ทะเลเล่ห์ร้อยพัน
เนิ่นนานวันมั่นใจไม่สิ้นคม
กันต์กรีนซี
