บรรดามนุษย์นั้น         สุรสรรคะปั้นมา
แม้ฐานสรีรา              และสมองจะต่างไป

แต่คนก็ล้วนมี             มิติดีวิถีไกร
สุดแต่วะผู้ใด             จะประสบเสาะพบพาน              

บ้างเลิศะปัญญา         วิทยาวิชาชาญ
บ้างเพี้ยงคชาธาร        กะยะล้ำกำลังแรง

เสียดายวะเรามัก         มิ ตระหนักและเคลือบแคลง
เมินเหล่าประดาแสง     รุจิพราย ณ กายตน

หากทิ้งละโอกาส         บทคลาศมิใฝ่กมล
ตราบชั่วชิวาตม์ชนม์      ฤ จะรู้ มระคาเดิน

อาวุธะยุทธภัณฑ์         ผิวะมั่นจะจำเริญ
ต้องฝึกมิห่างเหิน         ชำนิจึ่งสนองเพียร

ศรีเปรื่อง
๒๐ ก.ย. ๒๕๕๖