ใช้หนี้ไม่หมด

เมื่อมองหมูอยู่ในกรงนั้นปลงจิต
มิอยากคิดกินหมูผู้ถูกฆ่า
ดูแดดิ้นตามพลังหลั่งน้ำตา
หมายออกมาจากกรงประสงค์เสรี

ใช่จะรู้ข้างหน้าถูกฆ่าเถือ
ชำแหละเนื้อเพื่อนำชำระหนี้
ค่าอาหารการกินสูงสิ้นดี
แม้มันสารเคมีนี้แสนแพง

หากรู้ว่ามนุษย์นำชำแหละฆ่า
จะมิว่ามิต่อคำนำแถลง
กินอย่างไรโปรดกระทำต้มยำแกง
ใช่จะแกล้งแดกดันนั้นฉันใด

ด้วยหากว่าอยู่ไปนานกว่านี้
สารเคมีจากอาหารผลาญแน่ไซร้
ตายผ่อนส่งคงทรมานด้านจิตใจ
ขอตายไปด้วยแทงคอพอกันที

ข้าขอโทษมนุษย์สุดที่่รัก
มนุษย์ก็คงประจักษ์กันแล้วนี่
ว่าตัวข้านั้นสุสานสารเคมี
ชดใช้หนี้นั้นมิหมดโปรดอภัย

ประทีป วัฒนสิทธิ์
12 ธันวาคม 2556

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ใช้หนี้ไม่หมด (อ่าน 4838 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้