
Only..Mother..
......
ชีวิตแม่ ผิดพลาด ขนาดไหน
ลึกข้างใน คณานับ สุดสับสน
แม้ลำบาก ตรากตรำ ก็จำทน
เกิดเป็นคน จนทุกข์ รุกวนเวียน
ตั้งแต่เจ้า กำเนิด เกิดบนโลก
จิตวิตก ปกคลุม กลุ้มทั้งเศียร
กำพร้าพ่อ ท้อแท้ แจจวนเจียน
ปวดในเหียน เวียนในเกล้า เศร้าโศกี
มองหน้าลูก ทุกครั้ง ร้องร่ำไห้
ลึกข้างใน ใจจิต คิดหลบหนี
เบื่อภาระ ท่วมหัว กลัวสิ้นดี
สองชีวี มีกินเปล่า เฝ้าถามใจ
จิตสำนึก ตรึกตรอง มองทุกสิ่ง
เราจะทิ้ง ลูกรัก ให้ตักสัย
หันมองเจ้า เศร้านัก รักอาลัย
ตาดำดำ ทำไง ไร้ทานทน
จะ..ขอวัด กัดฟัน กันสักตั้ง
เติมพลัง ครั้งนี้ ...คลี่เหตุผล
ด้วยสองมือ แม่นั้น ฝันสร้างคน
ขอดูแล เจ้าจน พ้นโพยภัย
หลายปีผ่าน คลานนั่ง ชั่งน่ารัก
คอยฝูมฝัก หนักสู้ ดูผ่องใส
แม่คนเดียว เลี้ยงลูก ผูกพันใจ
ลึกข้างใน เหน็ดเหนื่อย เมื่อยยอมทน
หาเงินส่ง เสียเจ้า เฝ้าพะนอ
แม่หาท้อ รอดู สู้ ไม่บ่น
ทุกข์ครานี้ มีรอยยิ้ม อิ่มกมล
ขอเจ้าพ้น ปากเหยี่ว โฉบเฉี่ยวไกล
ยืนดูเจ้า รับปริญญา เวลานี้
ใจล้นปรี่ รวีก้อง ..ร้องร่ำไห้
แม่พาเจ้า มาถึง ซึ่งเส้นชัย
ที่ใครใคร หลายคน มิพ้นมา
จากลูกนก น้อยน้อย คอยห่วงหวง
เวลานี้ พ้นบ่วง เสน่หา
ปีกกล้าแกร่ง ทยาน น่านนภา
ความหรรษา คณานับ จับขั้วใจ
......
..( ปริญญาอาจไม่ไช่ ทุกสิ่งในชีวิตคน การเดินไปข้างหน้าอย่าง มั่นคง คือ ชัยชนะ เหนืออื่นใด