กลบท รักร้อย…-๐ เพลงรัตติกาล ๐-...

   - กลบท รักร้อย -
   -๐ เพลงรัตติกาล ๐-

   ๑. เมื่อแสงสูรย์สูญลับกับราวฟ้า
   ร้อยรำพันพรรณนาภาษาศิลป์
   เพียงบำบวงบวงสรวงจากห้วงจินต์
   ต่างบายศรีศรีปิ่น ด้วยพิณกลอน

   ๒. หมู่แมลงแรงเร่งบทเพลงเร้า
   ดุจตำนานนานเนาเหมือนเก่าก่อน
   เริงเจรียงเรียงร่ำคล้ายพร่ำวอน
   ระบัดพลีพลีอ้อน ดั่งฟ้อนฟาย

   ๓. โสมเรื่อเรืองเรืองรองสาดส่องแล้ว
   มณีเก็จเก็จแก้ววับแววฉาย
   เพชรรัตน์รัตนาก็พร่าพราย
   พิศนภางค์พางคล้าย ประกายพราว

   ๔. หยาดน้ำค้างค้างยอดอ้อนออดพฤกษ์
   เน้นนิยามยามดึกสำนึกหนาว
   เย็นลมเย็นเย็นโบกพัดโกรกกราว
   คล้ายลำนำนำข่าว ถึงดาวดวง

   ๕. ไผ่อ้อนออด ออดเอียดลำเบียดสี
   กล่อมเพลงลาราตรีก่อนลี้ล่วง
   ลอยประทับทับทาบเอิบอาบทรวง
   แผ่วประสานสารสรวง สู่ห้วงใจ

   ๖. พลิ้วดาราลาร่วงจากห้วงหาว
   ประกายพรึกพรึกพราวสกาวใส
   เสียงนกกากาเหว่าเร้าฤทัย
   เริ่มตะวันวันใหม่ ขอไคลคลา ๚ะ๛

   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอบคุณภาพจาก Internet

   ๐---------------๐

กลบท รักร้อย

ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

...- กำหนดให้ซ้ำคำ (ซ้ำคำหรือซ้ำเสียง) ระหว่าง "คำท้ายของช่วงแรก กับ คำแรกของช่วงกลาง" ของกลอนในวรรค

** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบท รักร้อย…-๐ เพลงรัตติกาล ๐-... (อ่าน 25518 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้