Username:
Password:
บ้านกลอนน้อยฯ
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล
>>
คำประพันธ์ แยกตามประเภท
>>
ห้องนั่งเล่นพักผ่อน
>>
ไม่ใช่กูจริง ๆ (ขำขัน 2)
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: ไม่ใช่กูจริง ๆ (ขำขัน 2) (อ่าน 6318 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
นายประทีป วัฒนสิทธิ์
ผู้มีจินตนาการ
จำนวนผู้เยี่ยมชม:
10856
ออฟไลน์
ID Number: 75
จำนวนกระทู้: 1375
|
|
ไม่ใช่กูจริง ๆ (ขำขัน 2)
«
เมื่อ:
05, มกราคม, 2557, 06:59:31 AM »
บ้านกลอนน้อยฯ
Permalink:
ไม่ใช่กูจริง ๆ (ขำขัน 2)
ไม่ใช่กูจริง ๆ
"บ่าวเคว็ด" คนใต้สมัยก่อน (เมื่อประมาณ 40 ปีที่ผ่านมา) มักจะเรียกชื่อผู้ชายที่มีอายุแก่กว่า โดยใช้คำว่าบ่าวนำหน้าชื่อ บ่าวเทียบกับภาษากลางคือพี่ และเรียกผู้หญิงที่แก่กว่า โดยใช้ "สาว"นำหน้าชื่อ สาวตรงกับความหมายในภาษากลางว่าพี่เช่นกัน บ่าวเคว็ด ก็หมายถึงพี่เคว็ด โดยรวม ๆ มักจะใช้คำว่าบ่าว และสาว นำหน้าการเรียกคนที่เราไม่สนิท เช่น บ่าวนั่น สาวนี้เป็นต้น เด็กใต้ปัจจุบันนี้ไม่รู้จักใช้คำว่า บ่าว,สาว เสียแล้ว
เคว็ด บางที่ออกสำเนียงเป็น แคว็ด มีความหมายว่า คด,งอ,ไม่ตรง ยังมีความหมายว่า แตก,ผลิ,งอก เช่น เคว็ดยอด มีความหมายว่า แตกใบอ่อน ซึ่งใช้กับพืชอีกด้วย
บ่าวเคว็ดเป็นคนชอบหาของป่า เที่ยวไปเกือบทั่วทุกขุนเขาที่พอจะไปได้ตามอรรถภาพ มีเรื่องแปลก ๆอยู่เรื่องหนึ่ง แกไปป่าที่ไรจะต้องพกพายาเส้นไปทุกครั้งทั้ง ๆที่ไม่เคยสูบยาเส้น สูบบุหรี่ มีคนเคยถามว่าเอาไปทำอะไร แกอมยิ้ม แล้วตอบว่า "จะนอนให้หลับสนิทมือต้องจับยาเส้น...มันเคยชิน" ถึงเดี๋ยวนี้ก็ไม่มีใครเข้าใจในคำตอบของแก
ครั้งหนึ่งบ่าวเคว็ดขึ้นไปหาของป่านานถึงประมาณเกือบหนึ่งปีเต็ม ๆ จนใคร ๆคิดว่าสาบสูญเสียแล้ว แต่แล้วทำความแปลกใจให้กับทุกคนในหมู่บ้าน เนื่องจากแกกลับมาบ้านอย่างปกติ ทุกคนเกือบจะจำบ่าวเคว็ดไม่ได้ เพราะผมยาว และหนวดเครารุงรัง ขณะที่บ่าวเคว็ดเดินมาใกล้บ้าน เมีย และลูกเห็นก็ยังตกใจคิดว่าเป็นคนบ้า
กลับถึงบ้านก็นั่งคุยกับลูก เมียอยู่พักหนึ่ง พอคลายความเหนื่อยล้า แกก็ไปตัดผมที่ตลาดเล็ก ๆใกล้บ้าน ช่างประจำตัดให้ทันทีโดยไม่ต้องถามว่าจะตัดทรงผมแบบไหน ด้วยความเหนื่อย และง่วงนอน อีกทั้งยังใช้เวลานานในการตัดผมครั้งนี้ ทำให้บ่าวเคว็ดนอนหลับสนิทเป็นเวลานานพอสมควร เมื่อตื่นขึ้นเห็นตัวเองในกระจกถึงกับอุทานจนช่างตัดผมอดนึกขำไม่ได้
"กูว่าไม่ใช่กู" บ่าวเคว็ดอุทาน
"จะใช่.. ไม่ใช่ก็ไม่ว่า .. แต่หล่อจนจำเกือบไม่ได้จริง ๆ" ช่าง ตัดผมพูดแล้วก็หัวเราะจนเต็มที่เพราะยังนึกขำไม่หายในคำพูดว่า "กูว่า..ไม่ใช่กู"
บ่าวเคว็ดกลับบ้านอย่างรู้สึกตัวเบา ขณะเดินใกล้ริมรั้วบ้าน ลูกคนเล็กเห็นพ่อเดินมา ก็ หันไปถามแม่ว่า
"นั่นใคร"
"ไม่รู้ใคร" แม่ตอบด้วยทำสีหน้างง ๆ
บ่าวเคว็ดได้ยินชัดเจนที่เมียของตนตอบคำถามลูก จึงพูดด้วยความมั่นใจว่า
" ออ.. ไม่ใช่กูจริงแหละ"
555555555555555555555555
:
รายนามผู้เยี่ยมชม :
,
รพีกาญจน์
,
ลิตเติลเกิร์ล
, ,
Black Sword
,
ไพร พนาวัลย์
บันทึกการเข้า
..
สารบัญบทกลอน "นายประทีป วัฒนสิทธิ์"
..
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา
-----------------------------
=> อ่านข้อกำหนด กฎระเบียบต่าง ๆ - สมาชิกใหม่ ทักทาย แนะนำตัวที่นี่
=> ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม
=> ห้องกลอน คุณคนบอ มือสี่
=> สารบัญกลอน สมาชิกนักกลอน
-----------------------------
ห้องเรียน
-----------------------------
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์ ประเภทกลอน
=> ห้องเรียนฉันท์
=> ห้องเรียน กลบท
=> ห้องเรียน โคลงกลบท
=> ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท
=> ห้องศึกษา กาพย์ โคลง ร่าย
=> ห้องหนังสือ บ้านกลอนน้อย
=> ห้องฟัง การขับ เสภา และอื่น ๆ
-----------------------------
คำประพันธ์ แยกตามประเภท
-----------------------------
=> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา
=> คำประพันธ์เนื่องในโอกาสพิเศษต่าง ๆ
=> กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม
=> กลอนเปล่าสบาย ๆ
=> กลอนจากที่อื่น และจากกวีที่ชื่นชอบ
=> โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต
=> กลบท
=> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป
=> ห้องนั่งเล่นพักผ่อน
===> เส้นคั่นสวย ๆ
===> รูปภาพน่ารัก
กำลังโหลด...