ลืมอรุณ
เช้าชื่นคืนเร้นไม่เห็นหน้า
หลับตาแล้วฝันถึงวันใหม่
หุบตึกธารโตรกโลกออนไลน์
ฟืนไฟแฝงเงาเร้าชีวี
ตื่นเช้ายามเช้าได้ชื่นเช้า
ตัวเราปรีดาใต้ตาหรี่
อยากเปิดตาตนยลธาตรี
รับแสงสุรีย์ส่องชีวิต
ดูเป็นการยากหากตื่นเช้า
ง่วงซึมทึมเทาอย่างเศร้าจิต
แต่ฟ้าวันใหม่ใสโศภิต
ไม่คิดชมหล้าน่าเสียดาย
ลืมเช้าวันใหม่ไปนานแล้ว
แสงแก้วแยงตามาก็สาย
ชีวิตคืนวันอันตราย
วุ่นวายสับสนปนเปกัน
โลกยุคไอทีมีแต่ง่าย
โครงข่ายรัดร่างสร้างสีสัน
เปลี่ยนให้ประโยชน์ก่อโทษทัณฑ์
ชีวันเสื่อมถอยน้อยเรี่ยวแรง
เช้าชื่นคืนเร้นฤๅเห็นหน้า
ปวดตาราตรีจ้องสีแสง
จอแอลซีดีที่แสนแพง
รอแจ้งแข่งไก่ไม่ปรารมภ์
ชีวิตคิดไปเศร้าใจแท้
มันแย่เพราะเพลินเกินเหมาะสม
เราติดแร้วบ่วงห้วงสังคม
ห่างชมชื่นเช้านานเท่านาน
..........................................
เปลวเพลิง
