รพีกาญจน์
|
Permalink: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
" รพีกาญจน์ "หลานคนที่ 3 เลี้ยงเธอตั้งแต่แรกเกิด เอานามสกุลของผมตั้งเป็นชื่อ เธอเรียนจบชั้นอนุบาลจากโรงเรียนใกล้บ้าน อายุครบ 7 ปี เมื่อ 19 มิถุนายน 2553 จะไปอยู่กับพ่อแม่และพี่ชายในเมืองเชียงใหม่ เพื่อเข้าเรียนในชั้นประถมปีที่ 1 วันที่จะลาไป เธออุ้มลูกหมามาตัวหนึ่ง ก้มกราบแทบเท้าผมหลายครั้งพร่ำพูดว่า วานให้ตาและยายช่วยเลี้ยงให้ด้วย ขอจากเพื่อน มันเพิ่งกำพร้าแม่ อายุได้ 18 วัน ถ้าตาคิดถึงน้องอิม(ชื่อเล่นของหลาน)ให้ดูเจ้าตัวนี้ มันคือตัวแทนของน้องอิม
ผมรักสัตว์ทุกชนิด แต่ไม่เลี้ยง เพราะไม่มีเวลาเอาใจใส่ ในชีวิตขลุกอยู่กับงาน ก็จำใจรับเอาหมาตัวนี้เลี้ยงไว้ เพื่อไม่ให้หลานเสียใจ คิดอีกทีก็ดีเหมือนกัน จะได้ทดแทนหลานที่ลาไป เธอดีใจมากกล่าวขอบคุณเสียงดัง กอดผมแน่น
ผมตั้งชื่อหมาเพศผู้ตัวนี้ว่า " โชคดี " มันโชคดีจริงๆ หมาตัวแรกที่ผมเลี้ยง และเป็นที่มาผมหยุดแต่งกลอนหลายวัน โอ เจ็ดวันแล้วสิครับ
(ผมขอหยุดตรงนี้ก่อนครับ มีช่วงที่ว่างจะพิมพ์ต่อ จิ้มพิมพ์ทีละตัวช้ามาก และขออนุญาตใช้ชื่อกระทู้เลียนคุณสียะตรา โดยเปลี่ยนจากเจ้าวันเพ็น)
รายนามผู้เยี่ยมชม : ธนุ เสนสิงห์, มยุเรศ เมรี, กอหญ้า กอยุ่ง, กรกช, วรรณดี, ลิตเติลเกิร์ล, ตรีประภัสร์ โสม, น้ำหนาว, ขวดเก่า, ดารกะ, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Black Sword, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, , ปอละเตียง, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
แหม..พี่ชายน้อง มาเล่าเรื่องราวให้อยากรู้ แล้วก็หยุดไปซะงั้น รีบมาเล่าเลยค่ะ น้องรออ่าน..

รายนามผู้เยี่ยมชม : ตรีประภัสร์ โสม, กรกช, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, กอหญ้า กอยุ่ง, ขวดเก่า, ดารกะ, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Black Sword, มยุเรศ เมรี, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, ปอละเตียง, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
รถสองแถวสี่ล้อแดงพาหลานพร้อมข้าวของแล่นไปไกลจนลับตา ตาและยาย(ผมและแฟน) ยืนเช็ดน้ำตา ตาเหม่อลอย นานแสนนาน รู้สึกตัวอีกทีเมื่อได้ยินเสียงร้องของเจ้าโชคดี แกคงหิวนมแน่ๆ ผมจึงรีบไปตลาดหาซื้อขวดนม แปรงล้างขวด น้ำยาล้างขวด นมผง ผมรีบชงนม อุ้มให้ดูดนม นมผสมยาช่วยย่อย ให้นมทุก 3-4 ชั่วโมง วางนอนในกล่องสี่เหลี่ยมทรงสูงศอก รองด้วยผ้านวมหนานุ่ม ห่มผ้าให้เวลาหนาวเย็น กางมุ้งครอบกันยุง เปิดไฟให้ความอบอุ่น มีหลายครั้งอุ้มเล่นหรือให้นม แกถ่ายปัสสาวะรดราดผมเลอะเทอะ ผมและแฟนออกไปธุระนอกบ้าน ต้องหอบเจ้าโชคดี หิ้วตะกร้าไปด้วย ถึงแกจะเป็นหมา เราเลี้ยงอย่างลูก แกเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้ว เมื่อถึงกำหนดสัตวแพทย์นัด พาไปทำวัคซีน ยากันลำไส้อักเสบ กันพิษสุนัขบ้า อาบน้ำด้วยสบู่เหลว เช็ดแห้ง แปรงขน สวมเสื้อ แกได้กินอาหารเช่นครอบครัวผม อาหารหวานคาวจนม น้ำแข็ง ไอศครีม นมสด ยกเว้นของเผ็ด แกไม่ยอมกิน อาหารที่โปรดปราน ได้แก่ เลือดหมูต้ม ข้าวผัดไข่หมูบด ช็อคโกแลต ทุเรียน ลำไย แกชอบเล่นลูกบอลเป็นที่สุด วิ่งรอบบ้านเป็นประจำทุกเช้าเย็น แกแข็งแรง เห่าเสียงดัง ใจดีขี้เล่นไม่ดุ จึงเป็นขวัญใจเพื่อนบ้าน แกโตเป็นหนุ่ม มักเดินตามจีบสาวที่ต้องใจทั่วไป แต่ไปไม่นาน จะรีบกลับบ้านเสมอ จึงไม่ใช่เป็นเรื่องที่น่าห่วงแต่ประการใด
และแล้ว เช้าวันจันทร์ที่ 27 มกราคม 2557 แกหายไป.....
รายนามผู้เยี่ยมชม : น้ำหนาว, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Black Sword, กรกช, ตรีประภัสร์ โสม, มยุเรศ เมรี, รินดาวดี, กอหญ้า กอยุ่ง, ดารกะ, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, ปอละเตียง, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
เวลา 06.30 น. วันจันทร์ หลังจากผมอ่านงานจากบอร์ดบ้านกลอนไทย ผมเปิดประตูบ้านเพื่อขายของเบ็ดเตล็ด ยังไม่เอะใจเมื่อไม่เห็นเจ้าโชคดี คิดว่าแกคงออกไปวิ่งเล่นกับเพื่อน หรือไปทำธุระส่วนตัว(ถ่ายหนักเบา) พอข้าวสุก ผมคดข้าวแบ่งไว้สำหรับตักบาตร แบ่งทำข้าวผัดมื้อเช้าให้แก แกมักได้กินก่อนผมเสมอ เพราะผมมัวแต่ขายของและทำงานจุกๆจิกๆ ขณะนั้น 08.00 น. ผมเรียกเจ้าโชคดีไม่เห็นมา เดินตามหาไร้วี่แวว ผมตกใจมาก สอบถามเพื่อนบ้านๆก็ไม่รู้ไม่เห็น ผมขับมอเตอร์ไซด์ช้าๆ ตามถนนวนรอบหมู่บ้าน แกจำเสียงรถคันนี้ได้ ถ้าได้ยินจะวิ่งออกมาทันที ไม่มีจริงๆ ผมรีบไปที่หอกระจายข่าวเสียงตามสาย ประกาศหาเจ้าโชคดี ขอพี่น้องชาวบ้านพบเห็นช่วยบอกด้วย ทุกครั้งที่ผมประกาศข่าวแกได้ยิน จะวิ่งมาหา แต่ครั้งนี้ไม่ มีคนโทรบอกว่า เห็นแกตามหมาสาวทางทิศตะวันตก ผมรีบไปดู มีแต่หมาตัวอื่นเป็นฝูง เห่าหอน กัดกันแย่งตัวเมีย ไม่มีโชคดี ญาติ เพื่อนบ้าน กรรมการหมู่บ้านช่วยออกตามหาจนทั่วหมู่บ้าน นาสวนไร่ รัศมีประมาณเกือบกิโลเมตรโดยรอบ ไม่เห็นแม้แต่เงา ผมซุ่มฟังเสียงหมา เกือบตลอดทั้งคืนวันจันทร์ เสียงดังที่ไหนไปที่นั่น พบแต่ความผิดหวัง กลับบ้านด้วยความอ่อนใจใกล้สว่าง นอนไม่หลับ ดื่มกาแฟ อ่านกลอน
อย่างไรก็ตาม วันอังคารต้องตามหาเจ้าโชคดีให้พบให้จงได้.......
รายนามผู้เยี่ยมชม : นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Black Sword, กรกช, ตรีประภัสร์ โสม, มยุเรศ เมรี, รินดาวดี, วรรณดี, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, ดารกะ, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, ปอละเตียง, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
  
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 65535
ออฟไลน์ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10397
เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้เจ้าโชคดีกลับมา หรือหาพบเจ้าโชคดีโดยเร็วครับผม
หมู
รายนามผู้เยี่ยมชม : กรกช, ตรีประภัสร์ โสม, รพีกาญจน์, มยุเรศ เมรี, รินดาวดี, วรรณดี, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, ดารกะ, กร กรวิชญ์, ที่รัก, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, ปอละเตียง, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
ตีห้าครึ่ง ล้างหน้า แปรงฟัน ทั้งๆที่ไม่ได้หลับเลยสักงีบเดียว อ่านบทประพันธ์ในบ้านกลอนไทย ไม่มีกะใจจะเขียนเลย พอสว่างเห็นลางๆ รีบสะพายย่ามมีโซ่ไว้สำหรับคล้องถ้าเจอ มีดเดินทาง กล้วย ขวดน้ำสำหรับมื้อเช้าของผม นมกล่อง สำหรับนำโชค แกคงหิว กะว่าจะเดินสำรวจทุกตารางวาใน และรอบหมู่บ้านๆผมมีสี่ร้อยสิบแปดหลังคา เป็นบ้านที่อยู่ อาศัยและค้าขายประมาณครึ่ง นอกนั้นเป็นบ้านสวน และมี ทุ่งนา สวนลำไยมะม่วงโดยรอบคั่นกับหมู่บ้านอื่นทั้งสี่ทิศ ผมเป็นคนพื้นเพนี้ตี้งแต่เกิด รู้ดีว่าตรงไหนมีสระน้ำ บ่อน้ำ บ่อร้าง ดูทุกบ่อ แกอาจพลัดตกลงไป เดินเลาะรั้วลวดหนาม ทุกด้าน เผื่อว่าเสื้อที่แกใส่อาจคล้องติดแน่น ดึงจนหมดแรง ออกไม่ได้ เจอหน้าผู้คนสอบถามให้วุ่นไปหมด ได้ยินเสียง หมาที่ไหน รีบไปทันที มีคนโทรแจ้งสิบกว่าราย รีบไปทันที ก็ไม่มีก็ไม่ใช่อีก ขณะเดียวกันมีลูก ญาติ และเพื่อนอีกคน แบ่งพื้นที่ช่วยเสาะหา เมื่อหาจนรอบแล้ว เดินทางทางเดิม อีกรอบหนึ่ง เพื่อความแน่ใจหรือบางทีอาจจะสวนทางกันบ้าง มื้อเช้ากลางวันวันนั้นคือกล้วยครับ จนเกือบมืดค่ำ ผมเดิน ระโหยโรยแรงด้วยความอิดอ่อนใจ เดินทั้งวันคิดว่าระยะทาง กว่าสิบกิโลเมตร ที่เป็นหลุมเป็นบ่อ ขึ้นเนินสูง ลงที่ต่ำ ข้ามลำคลอง ลำเหมือง ลอดรั้วลวดหนาม ป่าพงหญ้าหนาม ใบหน้าสองมือเท้ามีรอยเกี่ยวขีด เลือดไหลซิบๆปวดแสบ แกเสมือนลูก ลูกที่หายไป เป็นหน้าที่ที่พ่อต้องตามเสาะหา
พรุ่งนี้ครับ พรุ่งนี้วันพุธ ผมวางแผนการค้นหาว่ากันใหม่อีกที ผมนอนหลับสลบไสล ไม่ได้อาบน้ำ เย็นนั้นลืมกินข้าว.....
รายนามผู้เยี่ยมชม : มยุเรศ เมรี, รินดาวดี, วรรณดี, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, ดารกะ, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Black Sword, กรกช, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
มยุเรศ เมรี
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ดิฉันเข้าใจความรู้สึกท่านพี่รพี เพราะดิฉันเคยมีน้องแมว เป็นลูกเช่นกันค่ะ
เมรี
รายนามผู้เยี่ยมชม : รินดาวดี, วรรณดี, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ดารกะ, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Black Sword, กรกช, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, ไพร พนาวัลย์, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รินดาวดี
ผู้บริหารเว็บ
  
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 7069
ออฟไลน์ID Number: 3
จำนวนกระทู้: 745
จะสู้เพื่ออยู่ต่อไป
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
ส่งกำลังใจช่วยค่ะ อยากทราบเหตุการณ์ต่อ หวังว่าคงพบเจ้านำโชคนะคะพี่
รายนามผู้เยี่ยมชม : วรรณดี, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ดารกะ, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Black Sword, กรกช, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
เช้าวันพุธ อันดับแรกหยิบพาราเซตามอลสองเม็ดหย่อนลงปากตามด้วยน้ำ
จับรถบึ่งไปสถานีวิทยุชุมชนประจำอำเภอพบนักจัดรายการข่าวเที่ยงวัน ที่มีผู้ติดตามรายการมากที่สุดในเขตหกอำเภอข้างเคียง ขอช่วยประกาศ หมาของ อาจารย์ทวี รพีกาญจน์ หาย ตามรูปพันธุ์สัณฐาน ผู้ใดพบหรือ จับขังไว้ แจ้งให้ทราบ มอบรางวัลและกราบขอบพระคุณ เขาช่างใจดีมาก ประกาศทุกต้นชั่วโมงสามครั้ง มีโทรเข้ามาแสดงความเห็นใจย่างมากมาย เครือข่ายชมรมผู้สูงอายุ ชมรมวัฒนธรรม ชมรมฌาปนกิจ กรรมการหมู่บ้าน สื่อสารกันเป็นหูเป็นตาเสาะหา มีผู้พบเสื้อของแกติดรั้วลวดหนามห่างจาก หมู่บ้านทางทิศตะวันออกราวครึ่งกิโลเมตร ผมมีกำลังใจเพิ่มขึ้น อย่างน้อย แกคงยังไม่ตาย คงไม่มีใครจับเอาไปย่างแกง คิดแล้วก็ใจหาย หมาตัวอ้วน สีดำ ตลาดซื้อขายชั่งเป็นๆราคากิโลกรัมละร้อยบาท มีโทรเข้ามาตลอดเวลา จนกระทั่งเย็น ทุกคนที่ออกไป ทุกอย่างที่คิดไว้ คว้าน้ำเหลว ว่างเช่นเดิม สามวันแล้วเจ้าอยู่ไหนหนอ ได้กินข้าวกินน้ำหรือเปล่า กลางคืนนอนที่ไหน หนาวสั่นอย่างไร สมองผมหนักอึ้งจากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าและผิดหวัง
ผมจำต้องละเรื่องโชคดีไว้ก่อน เพื่อจัดเตรียมข้าวของไหว้เจ้าตรุษจีนพรุ่งนี้
รายนามผู้เยี่ยมชม : กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, ดารกะ, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Black Sword, กรกช, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
กอหญ้า กอยุ่ง
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
นั่งรอลุ้น 
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, น้ำหนาว, ดารกะ, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ที่รัก, Black Sword, กรกช, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
ผมพยายามควบคุมสะกดกลั้นเก็บความรู้สึกไว้ภายในอย่างที่สุด แต่ไม่สามารถกักกันปกปิดได้มิดชิด ยังมีอาการเศร้าบนใบหน้า ท่าทางเชื่องช้าเซื่องซึมปรากฎให้เห็น ตรุษจีนปีนี้ไม่รื่นรมย์เลย วันพฤหัสบดีนี้เป็นวันตรุษจีน และตรงกับวันพระ เมื่อไหว้เจ้าเสร็จ ผมจัดอาหารพิเศษไปทำบุญถวายทานอุทิศให้เจ้าโชคดีที่วัด ถ้าแกถึงแก่ชีวิตก็ขอให้รับส่วนกุศลนี้ ถ้าแกยังมีชีวิตอยู่ ขอให้เรา ได้พบกันโดยเร็วพลัน ลูกเอ๋ย บ่ายนี้พ่อจะออกตามหาเจ้าอีกครั้ง ถ้าพ่อเดินเรียกชื่อเจ้า เจ้าได้ยินเสียงของพ่อ ให้เห่าขานรับดังๆ พ่อจะรีบไปรับเจ้า เจ้าให้รีบมาหาพ่อนะ เราจะได้พบกันเสียที ทุกวันพระ ผมกินมื้อเดียว ไม่กินเนื้อ กินแต่ข้าวผักผลไม้เท่านั้น ผมแกะขนมเข่งกินหกใบ ไหว้เจ้าสวมชุดแดง ไปวัดสวมชุดขาว ผลัดเป็นชุดยีนส์ออกเดินทางตามหาเจ้าโชคดี ตั้งใจสอบถาม ขอความคิดเห็นจากผู้ที่รักและเลี้ยงหมาจำนวนมากๆ อาศัยข้อมูล ของปศุสัตว์ ไปกราบนมัสการพระคุณเจ้า เจ้าอาวาสใกล้เคียง 6 วัด ตลาดสดใหญ่น้อย 10 แห่ง โชคดีอาจป้วนเปี้ยนแถวนั้น ผมถือป้ายเขียนข้อความว่า " หมาหายครับ ใครเห็นบ้าง? " คนให้ความสนใจมากมาย ให้กำลังใจ จะสอดส่องให้เบาะแส จบอีกหนึ่งวัน ไม่มีเจ้านำโชคอย่างวันก่อนครับ
รายนามผู้เยี่ยมชม : ที่รัก, Black Sword, กรกช, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, ลิตเติลเกิร์ล, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
บรรยากาศเช้าวันศุกร์แจ่มใส ไม่ร้อนไม่หนาว เย็นสบายพอดิบพอดี กาแฟขมพร่องถ้วย ช่างเย็นชืด เย็นรวดเร็ว หรือเราลืมยกดื่มกันแน่ มองออกไปข้างหน้า สายตาพร่าลาย รัดแขนวัดความดัน 110 80 ตวงน้ำหมักมะขามป้อม 100 ซีซี ผสมยาบำรุงหัวใจ ค่อยยกจิบดื่ม เปิดกระปุกตวงสมุนไพรแห้งบดละเอียด 1 ช้อนชา ชงน้ำร้อนดื่ม
ย่างวันที่ 5 แล้วสินะ วันนี้ตรง วันศุกร์ ขึ้น 1 ค่ำ เดือน 5 (เหนือ) ตรงกับสิ่งดีๆหลายอย่าง วันศุกร์ เชื่อว่าจะพบกับความสุข สมหวัง ขึ้น 1 ค่ำ ช้างแก้วสู่โรงธรรม เชื่อว่าจะได้รับของดี(โชคดี)กลับคืน ฟ้าตี่แส่งเศษ 2 เชื่อว่าคิดหรือทำการใดจะสำเร็จเสร็จสม ตรงกับ นันทาดิถี ไชยโชค ราชาโชค อมริสโชค เชื่อว่าจะพบเจ้าโชคดีแน่ ถึงเป็นความหวังซึ่งอาจสวนทางกับความเป็นจริง แต่เพื่อสร้างแรง จูงใจ เติมพลังให้ตนเอง ยามหัวใจอ่อนล้า เพื่อทรงกายหยัดยืนได้
เจ้าเป็นลูกของพ่อ พ่อต้องรับผิดชอบ พ่อมีหน้าที่เลี้ยงดูแล พ่อต้อง ปกป้องคุ้มครอง เจ้าหายไปด้วยสาเหตุใดก็ตาม พ่อต้องตามหาเจ้า ให้พบให้จงได้ แม้จะเหลือเพียงร่างไร้วิญญาณ การหายไปเพราะถูก ลักพา ถูกฆ่ายำย่างแกง พ่อจะไม่ลดละ สักวันหนึ่ง เราคงได้พบกัน
วันนี้ ผมจ้างวานคนที่รู้จักคุ้นเคยกับเจ้าโชคดี เขาเต็มใจช่วยตามหา ผมไปให้น้ำลำไยมะม่วง ปล่อยละทิ้งหลายวัน ปกติผมทำเองทั้งสิ้น ครั้งนี้จ้างแรงงานช่วยแทน บอกตามตรง แรงกายแรงใจหมดสิ้นแล้ว
***ที่ผมเล่ามีจุดมุ่งหมายสื่อแทนผู้รักและเลี้ยงสัตว์ เพื่อให้ทุกท่าน ได้ทราบและเข้าใจความรู้สึก อาจเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับบางท่าน แต่พวกเราที่สูญเสีย มันเจ็บปวดรวดร้าวยิ่งกว่าบรรยาย ฝังลึกในใจ ตราบนานแสนนาน และเรียนว่า ผมมิได้อวดดีอวดเด่นแต่ประการใด กราบขอบพระคุณที่สนใจ ให้กำลังใจ และขอจบลงเพียงเท่านี้ครับ
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กรกช, กอหญ้า กอยุ่ง, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, น้ำหนาว, Black Sword, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
Sasi Aksarasrom
คุณแม่บ้าน
  
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 16273
ออฟไลน์ID Number: 39
จำนวนกระทู้: 1222
❀ ❀ แล้วแต่ ❀ ❀
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, กอหญ้า กอยุ่ง, ไปยาลฯ, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, น้ำหนาว, Black Sword, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, กรกช, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รพีกาญจน์
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
ขอบคุณมากครับ คุณศศิ
:a013:
รายนามผู้เยี่ยมชม : กอหญ้า กอยุ่ง, Sasi Aksarasrom, ไปยาลฯ, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, น้ำหนาว, Black Sword, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, กรกช, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก ....
|
|
|
กอหญ้า กอยุ่ง
|
Permalink: Re: ๐ เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี ๐
หญ้าก็เคยมีน้องหมาเหมือนกันค่ะลุงรพี หญ้ารักเหมือนน้องของหญ้าเลย เลี้ยงเขาตั้งแต่เขายังเล็กๆ อยู่ ป้อนนมขวดให้เขา จนเขาโต แล้วเขาก็จากหญ้าไปต่อหน้าต่อตา เขาโดนรถชน หญ้าเสียใจที่สุดในชีวิต พ่อหญ้าฝังเขาไว้ข้าง ๆ บ้าน หญ้าก็จะเอา ขนมที่เขาเคยชอบ ไปวางบนหลุม แทบทุกวัน แล้วก็นั่งร้องไห้ กว่าหญ้าจะทำใจได้ นานมากเลยทีเดียวค่ะ พ่อหญ้าจะหาน้องให้ใหม่ หญ้าก็ไม่เอา ทดแทนกันไม่ได้ หลังจากเขาไปแล้ว หญ้าก็ไม่เลี้ยงอะไรอีกเลย เพราะกลัวการจาก มันเสียใจไม่ยอมหยุด
หญ้าเข้าใจค่ะ เป็นกำลังใจให้ลุงรพี ค่ะ
รายนามผู้เยี่ยมชม : ไปยาลฯ, Sasi Aksarasrom, ลิตเติลเกิร์ล, นายประทีป วัฒนสิทธิ์, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, Black Sword, มยุเรศ เมรี, ไพร พนาวัลย์, กรกช, มุกดาริน, หญิงหนิง พราววลี, Thammada
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|