อัปสร

อัปสร

๐..สะอางองค์นงพะงาสง่าผาย
เนตรประกายคิ้วหลั่นทรงคันศร
เรียวคุลีศอกศออรชร
พรรณสมรผุดปลั่งประดั่งจันทร์ ฯ

๐..สถิตถิ่นแดนฟ้าเทวาอาสน์
ร่ายลีลาศชวนชมภิรมย์สวรรค์
ประโคมเหล่าคีตะพนธ์แห่งคนธรรพ์
เสนาะสรรทิพย์สถานพิมานทอง ฯ

๐..กำเนิดนามอัจฉรานภาสรวง
ผุดแห่งห้วงสมุทรว้างสุภางค์ผอง
เฉลาโฉมโนมหนั่นกระสันปอง
เสพสนองกิเลสอินทร์สิ้นเทวัญ ฯ

๐..อัปสรนางรุจิระประไพโฉม
เพียงประโลมกามบ่วงสรวงสวรรค์
เพียงเริงร่ายเสพสราญพิมานจันทร์
ฤาหมายมั่นฉลองรั้งบัลลังก์ทอง ฯ

๐.เสน่ห์หนั่นโนมปรางสุภางค์หงส์
เพียงเหล่าองค์ทวยเทพเสพสนอง
หลงทีท่าเฉิดฉายชวนหมายมอง
หลงผิวผ่องผุดพรายประกายกาญจน์.ฯ

๐..งามรูปโฉมโลมลิ้นกลับสิ้นค่า
สิ้นปรีดาปริ่มเปรมเขษมศานต์
อัจฉราผกางามนามพิมาน
ทวยเทวัญชั้นสถานเพียงผ่านเชย ฯ

๐…..งามตรึงตราค่าสงวนอันควรหอม
งามนอบน้อมมารยาทอันพาทเผย
งามมานะการงานมิผ่านเลย
งามเขนยเรือนชานสะอ้านงาม ฯ

๐..ใช่เลิศองค์ทรงสีมณีฉาย
อาภรณ์พรายเทียมประดับจนวับหวาม
กระหยิ่มแย้มแกมเล่ห์สิเน่ห์กาม
บุรุษนามท่องเทียวมาเกี่ยวพัน ฯ

๐..กระบวนคุณกุลสตรีย่อมมีค่า
เพียรรักษาดั่งมณีคงสีสัน
มีคู่สมภิรมย์รื่นอยู่คืนวัน
ดุจเสพชั้นสรวงสถาน เพราะการดีฯ

๐..อย่างามดั่งอัจฉราประภาสร
องค์อมรเชยหน่ายกลับกลายหนี
สิ้นถวิลภิญโญกลิ่นโสภี
ดุจมณีสวยสดหมดราคา.. ๚ะ

มือสี่ กวีบอ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อัปสร (อ่าน 5841 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้