นิราศเณรสองบาตร

วันนี้ วันดี (แม้มีภารกิจ)……เลยเอาประวัติเก่าๆมือสี่มาแสดง
โปรดอยู่ในความสำรวม คริๆ

ย้อนความไปเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว มือสี่มีอายุครบวาระบวช...และได้ไปบวชที่บ้านของพ่อ ซึ่งตั้งแต่เกิดเคยไปครั้งเดียวตอนยังเล็ก ในสมัยนั้นบ้านของพ่อเป็นหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญ มีวัดอยู่ในหมู่บ้านพ่อแห่งเดียว ซึ่งเป็นตัวตำบล ส่วนหมู่บ้านอื่นที่อยู่ไนตำบลล้วนห่างกันมาก และไม่มีวัด มีแต่ศาลาเอนกประสงค์ กลางบ้านไว้จัดงานพิธีต่างๆ เมื่อถึงคราวเข้าพรรษา-ผู้ที่จะบวช จะมารวมตัวกันบวชที่วัดหมู่บ้านของพ่อทั้งหมด และจำพรรษาที่นั่น ..และในปีนั้นมือสี่ก็เดินทางไปบวชบ้านพ่อ ซึ่งเกิดมาไม่เคยได้ไปอาศัยอยู่เลย จึงแปลกหน้าของคนแถวนั้น พอสมควร และเรื่องราวอันน่าจดจำก็เกิดขึ้น เป็นนิราศที่แต่งขึ้น ในแนวมือสี่ มาเล่า ให้เพื่อนๆฟังกัน

... นิราศเณรสองบาตร……ตอนที่1
.มือสี่ กวีบอ

บวชแทนคุณ เกิดเป็นชาย หมายประสงค์
ครองผ้าเหลือง สมณะ เพียรละปลง
จักสูงส่ง สู่สวรรค์ อันอำไพ

๑…..ถึงคราบวช มาบรรจบ ครบวาระ
หันสละ สุขโศก โลกวิสัย
ลาพ่อแม่ เพื่อนพ้อง พี่น้องไกล
สู่โลกใหม่ เป็นภิกษุ มุละปลง

ห่มผ้าเหลือง เรียนพระธรรม จำพรรษา
ตั้งจิตกล้า ทิ้งละโมบ โกรธโลภหลง
อุตตะโร ฉายาใหม่ ให้เรียกองค์
ผู้จำนง ธรรมอันเลิศ ประเสริฐการ ๑…

@..วันแรกเรียน เพียรข้อวัตร จัดแจงกิจ
เพ่งพินิจ รู้ดำริ บริขาร
พระครูจัด เณรน้อย คอยใช้วาน
ใช้การงาน อุปัฎฐาก หากจำเป็น

จงท่องจำ เจ็ดตำนาน ขานให้มั่น
เร่งเพียรหมั่น อักขระ อย่าละเว้น
พระครูสั่ง ห้าวันไซร้ อย่าใจเย็น
“ผมต้องเห็น ได้ทุกบท ครบรสธรรม” ฯ

๑….สาละวน พระบวชใหม่ ใส่ฟ่อฟ่อง
เสียงสวดท่อง ดังสนั่น เช้ายันค่ำ
หลวงพี่สี่ ท่องเท่าไหร่ ไม่เคยจำ
สามวันย่ำ ได้ยะถา มาสัพพี ฯ

๑…ถึงวันห้า ครบกำหนด ต้องทดสอบ
พระครูมอบ พระบวชใหม่ ให้เต็มที่
สวดบ้านโยม นิมนต์มา อย่ารอรี
ตอนค่ำนี้ พระบวชใหม่ ไปทุกองค์ ฯ

๐…มันตื่นเต้น เป็นกังวล ปนคละข้อง
มนต์ขานท่อง ได้สองตอน หลายท่อนหลง
สิบกว่าบท จำมิขึ้น ยังมึนงง
เณรเยาะส่ง “ เย็นนี้ หลวงพี่ตาย”..อิอิ ฯ

๑..แล้วเวลา ทุ่มครึ่ง ก็ถึงหนอ
เดินจิตฝ่อ ตามพระครู สู่จุดหมาย
พระครูจัด พระใหม่เคียง นั่งเรียงราย
เป็นแถวสาย ข้างหน้าชิด ติดกับโยม

เหงื่อเริ่มริน กลิ่นเต่าฟุ้ง คลุ้งผ้าเหลือง
คนชำเลือง ยิ่งเพิ่มเครียด มาเสียดโถม
พระครูนำ เกริ่นบทแรก แทรกประโคม
พระข้างโน้ม แอบล้วงหนีบ คีบตำรา. .(น่าน) ฯ

๐….บทแรกแรก สวดเข้าใจ ใส่เต็มที่
บทตามซี เราไม่ได้ อายหนักหนา
โยมก็จ้อง จ๊องจ้อง จ้องจริงวา
มันชั่งน่า บาทาเงื้อ มองเหลือเกิน ฯ

๑….พระข้างข้าง เปิดตำรา หาคำสวด
เรานั่งกวด กรอกตาส่าย อายและเขิน
พลันเหลือบเห็น เกงในสวย ด้วยบังเอิญ
โยมสาวเพลิน นั่งเปิดหวอ ช่างล่อตา

หลวงพี่สี่ อกสะอึก ใจตึ๊กตั๊ก
เอามือกวัก พระข้างข้าง มองหว่างขา
(พระข้างข้าง กำลังคร่ำ เปิดตำรา)
กระซิบว่า ”.เกงในเด่น เห็นหรือยัง.”

พระข้างข้าง นึกว่าถาม ตามบทสวด
รีบมองกวด เปิดตำรา หาบทขลัง
แล้วตอบมา ผมเห็นแล้ว แจ้วเสียงดัง
เราตอบมั่ง เห็นแล้วไซร้ เฉยไว้นา...อิอิอิ ฯะ

หลวงทวดมือสี่ ลูกโยมเหงี่ยม
โปรดติดตามตอนที่สอง

- นิราศเณรสองบาตร ตอนที่ ๑ ^คลิก
- นิราศเณรสองบาตร ตอนที่ ๒ ^คลิก
- นิราศเณรสองบาตร ตอนที่ ๓ (จบ) ^คลิก

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
- ซีรี่ย์ซวยตลอดศก ชายช้ำ ^คลิก
- มหากาพย์แสบสัน หลานกะป้า ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: นิราศเณรสองบาตร (อ่าน 10103 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้