หลานกะป้า ตอน ปากตลาด

   หลานกะป้า ตอน…ปากตลาด

   (อาจมีบางคำไม่สุภาพ..เด็กและสตรีมีครรภ์ ไม่ควรเสพ
   ผู้ป่วยควรปรึกษาแพทย์)

   อยู่ดีดี มีสุข สนุกเหลือ
   อยู่ระราน เขาฝาก สากกระเบือ
   อยู่อย่างเสือ เช่นท่านป้า มันน่ายัน …

   วันนี้หนา ว่าจะไป ไถลเที่ยว
   หลบแลเหลียว คลื่นเห ทะเลฝัน
   อำเภอปราณ ใกล้บ้านป้า ว่าข้างกัน
   ด้วยหาดนั้น มันสกาว ขาวละมุน

   ถึงประจวบ คีรีขันธ์ ตะวันบ่าย
   ท้องทุราย โอดลั่น ต้องหันหมุน
   มาตลาด หาของเผื่อ ไว้เจือจุน
   เติมท้องอุ่น ก่อนหันเห ทะเลพลัน

   เอ๊ะเอ๊ะ!.เอ๋ หลังไวไว ใครช่างคุ้น
   พอหันหมุน คือป้าป้อม ของหม่อมฉัน
   ช่างบังเอิญ เสียนี่ ที่พบกัน
   กำลังมันส์ จ่ายตลาด หนอญาติเรา

   ยืนมองดู อยู่ห่างห่าง ข้างถนน
   ยินป้าตน ต่อราคา แม่ค้าเขา
   (ป้า) ”กำเท่าไหร่” ถั่วนี้หนา” (ว่าเบาเบา)
   (แม่ค้า) ” สิบบาทเจ้า.” (แม่ค้าเอ่ย เปรยตอบมา)

   (ป้า) ” อะไรกัน!” ถั่วแค่หยิบ กำสิบบาท!”
   กล่าวตวาด จนคนจ้อง มองมากหน้า
   (แม่ค้า) ” หากแพงไป” ไม่ซื้อสิ มิว่านา”
   แม่ค้าว่า ถลึงจ้อง มองป้าเธอ

   (ป้า) ” ถามแค่นี้ ไยนวลน้อง ต้องขึ้นเสียง!”
   “พี่แค่เพียง ว่าแพงไป ทำไมเหรอ”
   “อยากมีเรื่อง!” ว่างั้น!” คันอยากเจอ”
   “มาเลยเธอ!” เดี๋ยวจะจัด”ตามศรัทธา!”

   เท่านั้นแหละ แม่ค้าโหน กระโจนใส่!
   ถีบเข้าให้ ป้าหงายเงิบ! เถิบถลา!
   ทั้งหมูเห็ด เม็ดกะจี๊ ที่ซื้อมา
   ทั้งตะกร้า เทกระจาด สาดกระจาย!

   พอตั้งหลัก ป้าวิ่งรี่ ปรี่เข้าใส่
   เท้าช่างไว ยันเข้าหน้า แม่ค้าหงาย!
   ล้มคะมำ ฟาดแผงผัก หักทะลาย!
   ยังไม่วาย ตามประกบ ตบระรัว!

   แม่ค้าสวน กระทุ้งเข่า เข้าลิ้นปี่
   ตามอีกที ยกพริกถาด ราดลงหัว
   ป้าถลา ผ้าถุงรูด ครูดจากตัว
   โผล่ยิ้มยั่ว.. แหนมป้าย่น!... คนฮือฮา

   กำปั้นสอย ป้าลอยลิ่ว ปลิวร่วงลู่
   หล่นลงสู่ กะละมัง ถังปลาร้า
   กลิ่นตลบ อบอวน ป่วนอุรา
   ร่างของป้า หน้าซบลง ตรงพอดี! กำ

   ผมรีบวิ่ง เข้าห้ามขอ “พอ.พอ.หยุด!”
   ถลันรุด ฉุดร่างป้า ผละพาหนี
   คว้าผ้าถุง สวมขา ป้าทันที
   บิกินี่…. มิกกี้เม้า…. เข้าจัดแจง

   อุ้มป้ามา วางลง ตรงฟุตบาท
   ให้อนาถ สภาพป้า น่าแขยง
   ผมกระจุย ลุ่ยหลุด สุดแสดง
   ปากเปิกแหว่ง เปื้อนปลาร้า เท้าขามือ

   แมลงวัน ตอมปลาร้า ที่กลิ้งเกลือก
   ตาปิดเปลือก เหลือข้างเดียว แถมเขียวปื๋อ
   กำเดาไหล ฟันเฟินหลั่ง นั่งครางฮือ
   สภาพหรือ ดั่งนารี ขยี้โคลน

   (ผม) ” ทำไมป้า ชอบหาเรื่อง เคืองชาวบ้าน”
   . “หนังจนยาน แก่ใกล้ฝั่ง ยังโลดโผน”
   . “ชอบอวดเบ่ง ทำเก่งกล้า ท้ากระโจน”
   . “รู้อ่อนโอน รู้อายหน่อย คอยสังวร”

   (ป้าป้อม)” นี่มือสี่” แกอย่ามา ว่าป้านะ”!
   . “เหม่.ชะ.ชะ ! อย่าก้าวหน้า มาสั่งสอน.”
   . “เป็นแค่หลาน หาญแหงน แสล๋นวอน”
   . “เป็นก้าวกลอน สั่งนี่โน่น พ่นน้ำลาย”
   …………………………….

   จากเห็นใจ ไหลเขม่น เป็นโทโส
   ยังคุยโต โวกร่าง บ่ห่างหาย
   อุตส่าห์ห้าม ปรามไว้ บ่ให้ตาย
   นี่กลับกลาย เป็นว่า มาด่าเรา

   มือเลยคว้า หยิบหน้าสาม เข้าจามให้!
   ดัดนิสัย อันธพาล ระรานเขา
   เปลือกทุเรียน พอเหมาะเหมาะ เคาะเบาเบา
   ป้าดิ้นเร่า ป้าสลบ ป้าจบกัน… (ไปแระ...)

   หลานยายป้อม

- หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๑ ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๒ (จบ) ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน ยื้อนรก ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน ปากตลาด ^คลิก
- หลานกับป้า ตอน หลุดลุ่ยที่กุยบุรี ^คลิก

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
   - เฮฮาประสามือสี่ นิราศเณรสองบาตร ^คลิก
   - ซีรี่ย์ซวยตลอดศก ชายช้ำ ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: หลานกะป้า ตอน ปากตลาด (อ่าน 36492 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้