แฉลบไป แฉลบมา ทุกครางวด
อดเชยชวด โชคลาง วางในขัน
น้ำมนต์ลอย เทียนหยด ก็หมดกัน
อีกเปลวควัน ธูปเทียน เขียนเลขลอย

ซมซานกาย คลุกคลาน มาบ้านนี้
เลี้ยงอาหาร หนูที แคร์หนูหน่อย
เคาะประตู ห้องพี่หมู แล้วนั่งคอย
เอ่ยเสียงอ่อย มาม่า หมดหรือยัง

 
หนูหนุงหนิง

นั่งยองยอง จ้องดู พี่หมูยิ้ม
ยืนอยู่ริม หน้าต่าง ทางทิศใต้
มาม่าห่อ ถือเห็น เด่นกว่าใคร
ราคาใส่ ข้างซอง สองบาทเอง

ไม่เห็นมี หมูสับ กับลูกชิ้น
ที่ชวนกัน อร่อยลิ้น กินพุงเป่ง
กลัวผักบุ้ง ลอยฟ้า คว้ากระเตง
ร้องโฉงเฉง เต้นรัว ทั่วบ้านกลอน
 

หนูหนุงหนิง

พูดเรื่องเงิน ทีไร หัวใจหวิว
เดินตัวปลิว ลับไกล หนูไม่ปลื้ม
เงินมีเยอะ เต็มล้น กลัวคนยืม
แล้วก็ลืม คืนให้ ใจแทบพัง

ขอยืมร้อย สองร้อย รอคอยครบ
ทำลี้หลบ หน้าล้อม เดินอ้อมหลัง
อีตอนยืม เงินเรา หน้าเศร้าจัง
ให้ความหวัง สามวัน ฉันจะคืน

นี่สามเดือน ผ่านไป ไม่เห็นหน้า
นั่งคอยท่า เพื่อนเอ๋ย คนเชยชื่น
อำนาจเงิน ค่าสุด เป็นจุดยืน
เพื่อนกลายเป็น คนอื่น ไม่คืนมา

 
หนูหนุงหนิง