ภายในร้านอาหาร โต๊ะ-เก้าอี้ น่าจะทำมาจากไม้ยางพารา จากโรงงานส่งออกไม้แถวบ้านฉัน



                                                    อาหารเด่นเป็นปิ้ง-ย่าง

                                        ของชอบของฉัน  ทั้งผลไม้ และน้ำผลไม้...

 

                            สาววัยรุ่นญี่ปุ่น  ตั้งใจถ่ายหลังลูกชาย  มือเอียงไปหน่อย


                                           ลูกสาวฉันขอประชันสาวญี่ปุ่น

 





                                   ตึกส่วนใหญ่เต็มไปด้วยตัวอักษร และสัญลักษณ์ต่าง ๆ




                 ทุกปากซอยจะมีอักษรและสัญลักษณ์ต่าง ๆ บอกกล่าว  3 แยก และ 4 แยก ยิ่งเยอะมาก

                                   ทางเท้าสะอาดสะอ้าน  ทุกโคนต้นไม้มีดอกไม้ประดับ


          รถแห่ป้ายโฆษณา  พบเห็นบ่อยมาก  ไม่น่าเชื่อว่าบ้านเมืองใหญ่ในโลกการสื่อสารเจริญสุด ๆ กลับมาใช้
             เหมือนบ้านเราเมื่อก่อน และหลาย ๆ ภาพถ้าสังเกตเห็นจักรยานจอดอยู่ เขานิยมขี่มาทำงานกันครับ 

                โทริอิ  เสาไม้สีแดง (ด้านหน้าตรงกลาง)  มีอักษรมงคลด้านบน  รถเราต้องลอดผ่านหลายครั้ง
                                              (ถ่ายภาพตอนรถผ่านใกล้ ๆ ไม่ทันครับ)

                                                           โตเกียวยามเย็นที่เหงา ๆ



                                    นาฬิกาในสวนสาธารณะโตเกียวบอกเวลา หกโมงสิบห้านาที
                                  จันทร์เพ็ญลอยเด่นนภาเมืองโตเกียวแล้ว ภาพสุดท้ายก่อนอำลา


                                อาหารค่ำแบบเบา ๆ  (ชื่อโรงแรม ที่กุญแจห้อง มุมขวาบน)

       ห้างอิออนนาริตะมอลล์ เป็นห้างแนะนำนักท่องเที่ยวพิเศษ  มีพิมพ์คู่มือการซื้อสินค้าไว้หลายภาษา
     แน่นอนมีภาษาไทย แจกให้ทั้งที่สนามบินและโรงแรมที่พัก มีแผนผังห้าง วัด สถานที่ท่องเที่ยวในนาริตะ





   เครื่องดื่มขวดที่ป้ายสีฟ้าในตู้แช่ขวามือ(ในภาพ) ที่แรกไม่รู้ว่าน้ำอะไรแต่มีพิมพ์อักษรภาษาไทยว่า "อร่อยดี"
                     ซื้อชิมดู  จึงถึงบางอ้อว่าคือน้ำลิ้นจี่  ถ้าเอาผลจากบ้านเราไปทำก็ดีนะ

     แท็กซี่ญี่ปุ่น ทราบมาว่าส่วนมากเป็นข้าราชการ-ผู้จัดการบริษัทที่พ้นวาระการทำงานประจำแล้ว แต่ยังมีไฟ


                                               นาริตะเทอร์มินัลทู (มีป้ายบอกมุมบนซ้าย)



                                                สนามบินโอ่อ่า  ทว่าคนน้อยกว่าที่คิด

 





                                                     สัญลักษณ์แมวดำ คือที่ทำการไปรษณีย์

                                                           ก่อนจะบิน



                                              ภูเขาไฟไม่รู้จักชื่อถ่ายบนเครื่องบิน

                                                          รูปที่ผ่านมาไม่ได้เล่าถึง

                                                      มุมมองที่เห็นว่าฟูจิซังสวยที่สุด

                                                     ที่นั่งหินสลักสวนหน้าวังฯ (รูปที่ไม่ได้กล่าวถึง)




                                             บ้านคนญี่ปุ่นยุคกลาง (รูปที่ไม่ได้กล่าวถึง)