สักวา ฟ้าถล่ม ลมพัดโกรก
ต้นไม้โยก โบกใบร่วง ช่วงหน้าฝน
ฟ้าลั่นเปรี้ยง เสียงดังก้อง ลมล่องวน
ทั่วเบื้องบน หนเวหา พาครึ้มดำ

เมฆรวมตัว มัวอัมพร จรทั่วทิศ
ท้องฟ้าปิด สนิทตา ไม่น่าขำ
ไฟฟ้าดับ ให้สับสน ทนเดินคลำ
ลงจากหนำ ย่ำดินโคลน โจนแล้วเอยฯ

รัตนตรัย รัตนจันทร์

สักวา พาเศร้าหมอง ทุกห้องหอ
น้ำตาคลอ ท้อไหวหวั่น กันทั่วหน้า
ราคายาง ต่างก็ลด อดข้าวปลา
ปวดอุรา พาชาวสวน ป่วนฤทัยฯ

สี่สิบห้า ราคาถอย พลอยเดือร้อน
เมื่อวันก่อน ตอนร้อยกว่า ค่ายิ่งใหญ่
ชาวสวนปริ่ม ยิ้มระรื่น ชื่นดวงใจ
วันนี้ไหน บรรลัยกัน นั้นแหละเอยฯ

รัตนตรัย รัตนจันทร์

สักวา ผกาดอก ออกชูช่อ
สายลมล้อ หนอมาลา พาอ่อนไหว
รับแสงทอง ส่องลงดิน ณ ถิ่นไพร
ก้านแกว่งไกว่ ไหวตามลม น่าชมนวล

เหล่าภมร ขจรบิน ถวิลปอง
หวังเคียงครอง จองมาลี ที่ลมหวล
เชยเกสร แล้วร่อนไป ใจเรรวน
โอ้ ลำดวน นวลชอกช้ำ ระกำเอย

รัตนตรัย รัตนจันทร์