กลบทโวหารวาที สลับกลอนสุภาพ ..เลือดกวี

,,,,เลือดกวี,,,,,,,

กลบทโวหารวาที สลับกลอนสุภาพ

กลางแผ่นผืนเส้นทางอันสับสน
ไร้ร่มเงาพลางตนให้ผ่อนผาย
คราบเกรียมกร้านเกรอะกร้งอณูกาย
นิยามถึงมุ่งหมายที่ราวี

บนมรรคายากย่ำเสาะแสวง
ต้องคั่วขับขันแข่งทุกถิ่นที่
คว้าเม็ดทราย กรวดสวย หิน ธุลี
ระบายสีเพ้อฝันอันรังรอง

บนย่ำเดินคราวครั้งที่พลาดแพ้
พ่ายกระแสเชี่ยวกรากชนเหล่าผอง
เกบเศษซากเสียวหักมากอบกอง
สร้างทำนองถ้อยเผยอย่างเคยชิน

ดั่งวิหกโบยปีกอยู่กลางหาว
กลั่นอณูเรื่องราวสู่งานศิลป์
กะเทาะคราบเก็บกำออกโบยบิน
นฤมิตเพลงกวินจินตนา

ครั้นขยับนิ้วลดจรดหมึก
ความพลุ้งพล่านมโนนึกก็โถมถา
ปะทุเพลิงผายแผ่ในวิญญาณ์
สำแดงเดชท่วงท่าอหังการ ฯ

๐..น้ำตาเริ่ม ฟาดฟอน ในกลอนโศก
วิปโยค ล้นบ่า มหาศาล
ระคนแค้น เฉือนเชือด เกินเดือดดาล
จักประหาร ห้ำหั่น จนบรรลัย

ธรณิน ถิ่นเถื่อน กระเทือนทั่ว
แผ่ผจาน มวลชั่ว หมู่สาไถ
อกกระอุ คุร้อน ดั่งฟอนไฟ
จักสาวไส้ สางฆ่า มวลสามานต์ฯ

พลิกแผ่นดิน ถิ่นฟ้า มหาสมุทร
เข้าคุ้ยขุด สารพัด ประหัตประหาร
ทวยเทพอินทร์ ถิ่นพรหม ยมบาล
บ่อาจทาน ฤทธา ข้าเชลง……ฯ

๐.จบสำนวนกาพย์กลอนประพันธ์เดช
เพลิงกิเลสเหมือนสลายชะงัดเผง
กลิ่นมนต์ขลังขณะร่ำประพันธ์เพลง
เหมือนบรรเลงชโลมธรรมมาผ่อนเพลา

เปรียบท่องทิพย์เสพสุขสวรรค์สถาน
ปลดเปลื้องทุกข์วีถีกานท์มาผลาญเผา
บนอัตตาแบ่งแยกเมืองมัวเมา
ทุกขณะปลุกเร้าเพลงกวี

ก่อนธาตุขันธ์แตกกายตะกอนเลือด
สู่สื้นสุดแห้งเหือดกานท์วิถี
จักบรรจงกลั่นกรองผงธุลี
ปั้นวิจิตรดนตรีประพันธ์กานท์

ตราบลิขิตเส้นชีพยังสืบสาย
เลือดกวีจิตกายยังขับขาน
กลั่นทุกข์สุขชั่วดีถวายประทาน
จารึกลงกระดานสยามเมือง ฯ

มือสี่

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบทโวหารวาที สลับกลอนสุภาพ ..เลือดกวี (อ่าน 4998 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้