การกลับมาอีกครั้งของขวดเก่า

ขวดเก่ากลับมาแล้วอยู่แถวนี้
คิดถึงบ้านน้อยนี่เป็นที่หนึ่ง
คิดถึงทุกคนเลยเคยซาบซึ้ง
กลับมาพึ่งชายคาพิงพักใจ

หลายอาทิตย์เร้าเตอร์เจอฟ้าผ่า
ผ่าลามมาสายแลนช่องเสียบใส่
อดเล่นเน็ตนานวันเหงาบรรลัย
ดีฟ้าไม่ลามบอร์ดตลอดตัว

เพื่อนสงสารเบิกหลวงนำมาให้
ตัวรับคลื่นไวไฟใช้ได้ทั่ว
เพื่อนเบิกมาให้ใช้ไม่ต้องกลัว
ครั้งหน้าชัวร์แฟลชไดร้ฟ์เบิกให้เรา

เพราะจนยากปากหมองอยากร้องร่ำ
ขวดเหล้าจำนำไว้ให้กับเขา
ขวดไม่มีเหล้าขังเขายังเอา
หลุดจำนำแค่ขวดเปล่าเท่านั้นเอง

ต้องหาเงินซื้อเหล้าเอาเองใหม่
หลวงไม่ให้เหล้าเบิกเลิกทำเก่ง
เพือนเบิกเหล้าไม่ได้ไม่ครื้นเครง
เหมือนความจนข่มเหงขวดเรื่อยมา

ชีวิตรันทดยิ่งเศร้าจริงหนอ
มือถือก็เสียไปได้เดือนกว่า
ต้องยืมเครื่องแม่บ้างบางเวลา
เพราะเงินตราซื้อใหม่นั้นไม่มี

ฮาร์ดดิสค์ก็เสียหายไปตัวหนึ่ง
คงต้องพึ่งประกันไม่นานนี่
ชีวิตอัปยศอดสูสิ้นดี
ข้อมูลมีหายหมดสลดจริง

ความรักพังเพราะจนคนอย่างขวด
เหล้าไม่มีให้ดวดยากอวดหญิง
เครื่องมือสื่อสารไร้ให้พึ่งพิง
เหมือนว่ายิ่งตกยุคทุกกรณี

อยากจะฝากพิราบคาบข่าวสาร
ถึงดวงมานบอกใจในรักนี่
กลัวว่านางเฉลย..."เชยสิ้นดี"
ใจขวดคงป่นปี้กว่าที่เป็น

เกือบสามอาทิตย์ที่ผ่านมา เร้าเตอร์ผมฟ้าลงแล้วลามมาช่องเสียบสายแลนที่หลังบอร์ด ทุกวันนี้ผมยังไม่ได้เอาบอร์ดไปเคลมหรือเอาไปซ่อมเลย แลนการ์ดผมมีอยู่อันหนึ่งก็ใช้ไม่ได้

เปิดเครื่องใช้ไฟฟ้ายามฟ้าผ่าผมแค่หวั่นแต่ไม่เคยกลัว ผมกลัวแต่ไฟดับเพราะมันชอบดับ และผมทะเลาะกับการไฟฟ้ามันเป็นประจำ

ผมไม่มีเน็ตใช้อยู่นานเพื่อนผมเห็นว่าเหงา เพราะโทรศัพท์มือถือผมก็เสีย ทุกวันนี้ต้องยืมเครื่องโทรศัพท์แม่มาใช้เป็นบางครั้ง เพราะผมไม่มีปัญญาเอาไปซ่อมหรือซื้อใหม่ และเครื่องโทรศัพท์บ้านผมไม่มี แต่จำเป็นต้องมีเบอร์ไว้ต่อเน็ตทรู และก็เสียค่าโทรศัพท์ให้มันเดือนละ 107 บาทโดยเปล่าประโยชน์ทุกเดือน ทั้งที่โทรศัพท์ใช้ก็ไม่ได้ใช้ เพื่อนเห็นว่าผมเหงา เลยไปเบิกตัวรับสัญญาณไวไฟจากที่ทำงานมาให้เล่นเน็ตแก้เหงา

ผมก็พล่ามอีกเหมือนเดิมตามประสา ไม่ได้แต่งกลอนนานคราวหน้าผมจะพยายามแต่งกลอนให้มีสาระครับ รอบนี้แวะมาทักทายก่อน

คิดถึงทุกคนจริงๆ เลยครับ แต่ถ้าใครที่นี่คิดปลดผมออกจากตำแหน่งยามผมขอสู้ถึงฎีกา แม้กระทั่งเจ้าของบ้าน

ขวดเก่า

	ผู้เขียน	หัวข้อ: การกลับมาอีกครั้งของขวดเก่า (อ่าน 11547 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้