~พราง~

~พราง~

ชะตาตก.....ผกผินหมองหมิ่นเหม่
ล่องรวนเรเหล่าร้ายรุมซ้ายขวา
พิศแผ่นพื้นยืนได้แสนไกลตา
เคว้งไขว่คว้าครวญคลั่ง...โถมถั่งพรู

อรรณพเชี่ยว....เกรี้ยวกราดก่นสาดซัด
ว่ายวิบัติเบี่ยงปลดสบถสู้
โลหิตฟุ้งคลุ้งคละเนื้ออณู
โอดอดสูซ่อนซุก....แทบทุกยาม

เคียงขมขื่น.....กลืนกล้ำทุกค่ำเช้า
ณ รุมเร้าร้าวรอนอุทรณ์ถาม
สบสองกรว่อนว่ายธารสายทราม
ประคองข้ามคาวคละ....คุ้งนที

ด้วยประดัง.....วังเวงล่องเคว้งคว้าง
วังเวิ้งว้างวนว่ายเหนื่อยหน่ายหนี
เดียวดายพิษกริชแหลมร่ำแรมปี
เมื่อกรนี้โน้มมา.....ก็คว้าอิง

คิดวิโยค......โศกศัลย์มหรรณพ
คงเลือนลบลางรุกสร่างทุกสิ่ง
สุขเสี้ยวขานผ่านเห็นสิทธิ์เป็นจริง
เพียงพรายสิงซ่อนสาส์น...ซาตานแปลง

แท้มนต์ดำ....อำพรางพร่าพร่างเผย
ช้ำเฉลยลวงเลห์ซ้อนเสแสร้ง
ภินท์พังพ่ายปลายเข็มตอกเต็มแรง
มอบแผลแทงทับถม....เชื้อชมเชย

สู่ซ้ำหวน....รวนเรร่ำเหว่ว้า
เกินตีตราตระหนกแล้วอกเอ๋ย
ไยเศร้าสร้อยรอยเหมือนมิเลือนเลย
มาแสร้งเผยผันผ่าน...เสกซ่านคำ

จำนนแพ้..แด่สาส์นซาตานสู่
ทั้งท่านรู้ลวงยื่นบทกลืนกล้ำ
สร้างโศกเห็นเป็นกฏให้จดจำ
ยังมอบช้ำเฉือนเชือด....อย่างเลือดเย็น!

อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~พราง~ (อ่าน 4482 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้