คืนนี้อากาศมันหนาว
น้ำค้างก็พร่างพราวพรมยอดหญ้า
สายลมก็พริ้วพรายกรายมา
หนาวน้ำตาเย็นยะเยือกถึงหัวใจ
อยากแตะแต้มเอื้อมมือคว้าจันทร์
อยากย้อนคืนวันให้หวนมาใหม่
อยากจะทำดีกับคุณให้มากกว่าใคร
แต่ก็ทำไม่ได้มันเป็นเพียงความฝันพร่าเลือน
ขอโทษนะคะคนดีในวันที่ผ่านมา
ที่ทำตัวไร้ค่ากล่าววาจาคอยเชือดเฉือน
ไม่เคยถนอมน้ำใจที่คุณมีความหวังดีที่พร่ำเตือน
ผู้หญิงคนนี้ที่ทำตัวเลอะเลือนวันนี้มีสิทธิ์แค่เอ่ยเอื้อน...
---ขอโทษนะคะกับทุกสิ่งที่ฉันทำ >_<!
มุกดาริน
