@-- แก่นมิตรภาพ บ้านกลอนน้อย --@


ขอขอบคุณมิตรภาพที่ฉาบฉาย
ดุจประกายเก็จก่องที่ส่องแสง
ประโลมจิตเจิดจ้ายามล้าแรง
มิซ่อนแสร้งสิ่งใดที่ให้กัน

ขอขอบคุณเผ่าผองเพื่อนน้องพี่
ทุกไมตรีจากจิตมิบิดผัน
ทุกรอยยิ้มงดงามยามแบ่งปัน
เสียงหัวเราะดังลั่นยังจดจำ

ขอขอบคุณทุกถ้อยที่คอยมอบ
ทอประกอบเพลงกานท์แว่วหวานฉ่ำ
บ้างตลกโยกเย้เห่ลำนำ
ที่ร้อยร่ำร่วมเรียงเคียงกันมา

รวมกันแล้วสำเหนียกจึงเรียกมิตร
ที่แนบชิดชื่นใจเฝ้าใฝ่หา
แม้อาจเพียงถ้อยคำธรรมดา
แต่ทว่างดงามในความคิด

ลมรำเพยเชยแผ่วแล้วโชยผ่าน
ฝากตำนานเย็นชื่นระรื่นจิต
ตะวันลาลับหนีทีละนิด
แต่ตรึงติดตรูใจให้อาวรณ์

เช่นอักษราโรยคำให้ฉ่ำชื่น
เมื่อหยิบยื่นให้เห็นเป็นอนุสรณ์
คือมิตรภาพอาบอวลล้วนสุนทร
ที่เซาะซอนซึมแทรกน่าแปลกใจ

คนละฟากฝั่งฟ้ายังมาพบ
มาประสบสร้างสรรค์ปันแบ่งได้
ชะตาหรือสรวงสวรรค์บันดาลใด
สื่อฤทัยให้เรามาหลอมรวม

พรุ่งนี้จะอย่างไรไม่อาจเห็น
แต่ประเด็นวันนี้มีจิตร่วม
มิตรภาพฉาบฉายไม่กำกวม
ที่หลั่งท่วมคือน้ำใจในวันนี้

เย็นสายลมพรมพลิ้วเฉื่อยฉิวผ่าน
พัดแมกม่านอักษราว่าวิถี
ทุกถ้อยคำนำไว้ในวจี
แทนฤดี "โดเรม่อน บ้านกลอนน้อย"


โดเรม่อน
แมวเหล็กทะลุมิติ


ไม่รู้ยังไง ม่อนกลับไปอ่านกระทู้วันที่ม่อนเพิ่งเข้ามา
และอีกหลาย ๆ กระทู้ อ่านไปยิ้มไป มีความสุขมาก ๆ

ปกติม่อนจะเขียนกลอนสบาย ๆ ไม่ยึดติดอะไรมาก
แต่กลอนนี้ ม่อนตั้งใจเขียนตามรูปแบบกลอนสมัยนิยม แม้อาจไม่ค่อยดีนัก
เพื่อมอบให้บ้านกลอนน้อย และเพื่อน ๆ ทุกคน
ขอบคุณมิตรภาพดี ๆ ที่มีให้กันมาตลอด
ขอบคุณรอยยิ้มและเสียงหัวเราะหน้าจอ
ที่ทำให้มีความสุขทุกครั้งที่เปิดเข้ามา
ที่นี่มีแก่นที่ดีครับ แก่นของมิตรภาพ

ม่อนจัง

ด้วยไมตรีมีมอบม่อนชอบนัก
ม่อนจึงจักเวียนมามิห่างไหน
ภารกิจบางครั้งเหมือนห่างไกล
แต่ก็ไม่เคยเลือนเพื่อนเพื่อนเลย

ยิ่งโอ่งทองน้องน้อยเคยแนบจิต
คอยลิขิตคำมาว่าเฉลย
หลากเพื่อนพ้องอบอุ่นแลคุ้นเคย
ม่อนพร้อมเอ่ยคำมิตรว่าติดตรึง

ยิ่งให้ดีมีเงินให้ยืมนิด
และสะกิดทุกคราเวลาซึ่ง
มีขนมอร่อยแบ่งหน่อยนึง
ม่อนจะซึ้งหัวใจให้หมดดวง
 
ม่อนจัง

                          ต่อไป  >>>