|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ ถึงบ้านบางธรณีไม่มีชื่น
โอ้ภาคพื้นแผ่นไผทก็ใหญ่หนา
เรายามจนอ้นอั้นเหลือปัญญา
สุดจะอาศัยดินสิ้นทั้งปวง
ถึงภาษีตีฆ้องร้องเอิกเกริก
จะคอยเบิกของไปเข้าในหลวง
พี่ทุกข์โศกโรครักเหลือตักตวง
อยู่ในทรวงพี่จะเพิกไม่เบิกเลย
ทั้งด่านดักกักเรือไว้เหลือแหล่
เขาแลแลดูเราแล้วเขาเฉย
เหมือนจะรู้ดูใจว่าไม่เสบย
โอ้อกเอ๋ยอายจิตอนิจจา
เข้าคลองเกร็ดเกร็ดตรองให้หมองจิต
เหมือนไร้มิตรเตร็ดเตร่ร่อนเร่หา
เห็นมอญนุ่งถุงเดินดำเนินมา
ดูยวนตาแลโปร่งกว่าโจงกระเบน
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, ปลาย อักษร, Black Sword, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ขวดเก่า, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, ก้าง ปลาทู, เนื้อนาง นิชานาถ, หญิงหนิง พราววลี, ธนุ เสนสิงห์, ณดาอินทร์, Paper Flower, ปิ่นมุก, สาวเครือฟ้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
โอ้รามัญนั้นก็งามไปตามเขา
มีเรือนเหย้าวัดวามหาเถร
จนออกจากปากคลองพอน้องเพล
ดูไม้เอนอ่อนระงมด้วยลมปลิว
ทั้งสามชายท้ายหน้าอัชฌาสัย
เขาคลี่ใบกางเรื่อยแล่นเฉื่อยฉิว
ดูเพื่อนเรือเหนือใต้ไปเป็นทิว
บ้างก็ผิวปากพร้องร้องระงม
พอน้ำใหญ่ไหลหลั่งขึ้นบ้างแล้ว
เขาหยุดแจวพูดจ้อหัวร่อขรม
เรือเป็ดสามแจวเพรียวดูเกลียวกลม
ได้น้ำลมแล่นเหลือจนเรือเอียง ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, ปลาย อักษร, Black Sword, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ขวดเก่า, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, ก้าง ปลาทู, เนื้อนาง นิชานาถ, หญิงหนิง พราววลี, ธนุ เสนสิงห์, Paper Flower, ปิ่นมุก, สาวเครือฟ้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ ถึงบางพูดพี่แลเห็นแต่ตลิ่ง
ไม่พูดจริงเหมือนกะฦๅซึ่งชื่อเสียง
ไม่เหมือนน้องพร้องเสนาะเพราะสำเนียง
ทั้งกลมเกลี้ยงฉ่ำชื่นเหมือนกลืนเดือน
แต่จริงจังยังไม่ได้พิสูจน์
จะเหมือนพูดกันไว้ฤๅไม่เหมือน
ด้วยเคยเห็นเช่นจริตมักบิดเบือน
แม้เล่นเพื่อนพูดหลงแล้วคงเลว
ด้วยมนุษย์พูดกันทุกวันนี้
ไม่มีที่ยึดหน่วงเหมือนห้วงเหว
ไม่มีรสหมดเนื้อเหลือแต่เปลว
พูดเหลวเหลวมีมากไม่อยากฟัง
แต่รักกันสัญญาสารพัด
ยังทิ้งสัตย์เสียไพล่ไปใช้ถัง
เมื่อต่อหน้าว่าดีไม่มีชัง
ไปลับหลังแล้วก็ว่าสารพัน
เคยพบเห็นเช่นนี้มีมามาก
พูดเขายากยอมกลัวแล้วตัวฉัน
แต่พระนอนวัดโพธิ์โตไม่บัน
คนทุกวันเขายังอมละลมละลาย ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, ธนุ เสนสิงห์, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, กอหญ้า กอยุ่ง, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, Black Sword, น้ำหนาว, ขวดเก่า, ตูมตาม, ณดาอินทร์, ปลาย อักษร, Paper Flower, ปิ่นมุก, สาวเครือฟ้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ ถึงบางพังพังจำเพาะน้ำเซาะตลิ่ง
ทรวงพี่ยิ่งกว่าฝั่งพังสลาย
ด้วยโศกเซาะเราะอุรังซังกะตาย
มาถึงท้ายย่านทางบางโควัด
โอ้โคทรงองค์ศุลีนี่ฤๅหนอ
ฉันจะขอพรพระองค์ทรงสวัสดิ์
ไม่เห็นเคลื่อนเลื่อนโพยมโทมนัส
เห็นแต่มัดอ้อยสล้างเขาวางราย
โอ้อ้อยเอ๋ยเคยกลืนชื่นคอหอย
หวานอร่อยรสชาติประหลาดหลาย
ข้างต้นหวานพานจะชืดไปจืดปลาย
เหมือนหญิงชายใจจางหมางอารมณ์
เมื่อแรกรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อยก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บอระเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลกเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยิน
เหมือนตัวเราเล่าก็วาสนาน้อย
จะกล่าวถ้อยท่านบเชื่อเหลือถวิล
จะตกปลาปลาไซร้ก็ไม่กิน
เพราะว่าชิ้นเหยื่อประกอบไม่ชอบปลา ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : ขวดเก่า, ณดาอินทร์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, ปลาย อักษร, Black Sword, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, น้ำหนาว, Paper Flower, ตูมตาม, ปิ่นมุก, รพีกาญจน์, หญิงหนิง พราววลี, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
รินดาวดี
ผู้บริหารเว็บ
จำนวนผู้เยี่ยมชม: 7069
 ออฟไลน์ID Number: 3
จำนวนกระทู้: 745
จะสู้เพื่ออยู่ต่อไป
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ ถึงบ้านใหม่ใครเล่าเป็นเจ้าของ
เขาตรึกตรองหาใหม่ยังได้หนา
แต่เราหนอทรมานก็นานมา
จะตรองหาบ้านใหม่ไม่ได้เลย
โอ้บุญน้อยน้อยน่าน้ำตาตก
สงสารอกอนาโถพุทโธ่เอ๋ย
มาถึงโคกช้าพลูไม่สู้เสบย
พี่แหงนเงยดูโคกยิ่งโศกใจ
หมายว่ามีช้าพลูดูก็เปล่า
เห็นแค่เค้าโคกหญ้าน้ำตาไหล
เหมือนแนะนำน้ำจิตให้คิดไป
เหลืออาลัยลับโคกยิ่งโศกทรวง
ถึงบางหลวงเชิงรากยิ่งยากนัก
เหมือนราครักรึงใจเป็นใหญ่หลวง
นึกถึงเล่ห์เสน่หาสุดาดวง
เชิงเจ้าล่วงรู้ใจพี่ในเชิง
ตะวันแจ๊ดแดดจัดกำดัดร้อน
ทินกรบ่ายคล้อยดูลอยเหลิง
โอ้ร้อนไฟไหม้กลับยังดับเพลิง
แต่ร้อนเริงราคขับไม่ดับลง ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : ขวดเก่า, ปลาย อักษร, ปลายฝน คนงาม, Black Sword, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, ปิ่นมุก, น้ำหนาว, ตูมตาม, Paper Flower, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล, หญิงหนิง พราววลี, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ ถึงสามโคกโคกใครที่ไหนนี่
ถึงสามสี่แสนละโมบด้วยโลภหลง
แต่โคกเดียวเจียวนะเราเฝ้าจำนง
สุดประสงค์ที่จะเสาะเที่ยวเกาะกุม
อันชื่อสามโคกนี้มีแต่ก่อน
ประชากรเก็บบัวมามั่วสุม
จึงเปลี่ยนชื่อฦๅเลื่องเมืองปทุม
เพราะบัวชุมเดือนสิบเอ็ดเสด็จมา
แต่ก่อนนี้เล่าก็มีอยู่บ่อยบ่อย
เดี๋ยวนี้คอยดูเล่นไม่เห็นหนา
โอ้เยี่ยงอย่างปางหลังแล้วยังซา
วาสนาจะมิตกเล่าอกเรา
นามปทุมคิดปทุมที่พุ่มถัน
แต่ละอันเต่งลออเหมือนหล่อเหลา
นิจจาเอ๋ยเคยพึ่งเจ้าคลึงเคล้า
มาจากเจ้าพุ่มพวงเพียงทรวงฟก
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, Black Sword, ขวดเก่า, ปลายฝน คนงาม, Paper Flower, กร กรวิชญ์, ปลาย อักษร, กอหญ้า กอยุ่ง, ก้าง ปลาทู, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ปิ่นมุก, น้ำหนาว, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ ถึงบ้านงิ้วหวิวจิตให้คิดขาม
แต่เห็นหนามเข้าประเดี๋ยวยังเสียวอก
ให้พรั่นใจไหวหวิวถึงงิ้วนรก
แม้นไปตกแล้วก็หนามคงตำตีน
เพราะรูปาวจรหล่อนทำเข็ญ
ใครเกิดเป็นบุรุษวิสุทธิ์ศีล
เห็นสาวสาวเข้าไม่ได้เหมือนใจจีน
จะพ้นปีนงิ้วนี้สักกี่คน
อันห้ามอื่นหมื่นมากพอหากห้าม
แต่ห้ามความปฏิพัทธ์เห็นขัดสน
แต่ก่อนนั้นเราก็พานจะซุกซน
ยังจะพ้นฤๅไฉนไม่รู้เลย ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลาย อักษร, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, Paper Flower, Black Sword, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, หญิงหนิง พราววลี, ปิ่นมุก, ตูมตาม, น้ำหนาว, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ บางกระบือรื้อคะนึงถึงกาสร
มาต้องตอนเวทนานิจจาเอ๋ย
ถ้าเราขืนตื่นอยากมักมากเชย
จะต้องเสวยทุกข์บ้างเหมือนอย่างควาย
อันกาเมสุมิจฉานี้สาหัส
จะฝากวัดไว้กะพระสละถวาย
อันคู่เขาเราหนอไม่ขอกราย
แต่แม่ม่ายจำจะคิดสิทธิ์แก่ตัว
ถึงคุ้งเคี้ยวเลี้ยวลับลมอับแล้ว
เขาจับแจวจ้วงกรายทั้งท้ายหัว
ต่างพูดจาฮากันสนั่นนัว
แต่พี่มัวหมองช้ำระกำกาย
ถึงมามากจากเจ้าแล้วเปล่าเปลี่ยว
เหมือนมาเดียวดั่งจะให้น้ำใจหาย
โอ้ยามเข็ญแลเห็นแต่เพื่อนชาย
แม่เพื่อนตายมิได้มาอานุกูล
ที่เคยชื่นเคยชมกลับกรมทุกข์
ที่เคยสุขเคยสบายก็หายสูญ
ถึงเกาะใหญ่ในอุราพี่อาดูร
เป็นเกาะพูนขึ้นเพราะดินนั้นภิญโญ
จนพฤกษาคากกขึ้นรกที่
เหมือนทรวงพี่เกิดรักขึ้นอักโข
จนทุกข์โศกโรคภัยเกิดใหญ่โต
หัวอกโอ้เหลือจะรับอัประมาณ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลายฝน คนงาม, กอหญ้า กอยุ่ง, รพีกาญจน์, Black Sword, หญิงหนิง พราววลี, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, Paper Flower, ปลาย อักษร, ปิ่นมุก, ตูมตาม, น้ำหนาว, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
ยิ่งครวญคร่ำร่ำมาในนาเวศ
จนสุดเขตเกาะใหญ่อันไพศาล
พอได้ลมระดมแล่นแสนสำราญ
ถึงบ้านลานเทถวิลในวิญญาณ์
โอ้ลายเอ๋ยเคยเทอย่าเหหัน
วานช่วยเททุกข์ฉันสักหน่อยหนา
ด้วยนางเททอดใจอาลัยมา
เหลืออุราแล้วจึงวานบ้านลานเท
เห็นลานเฉยพี่ก็เลยลานถวิล
ฤดีดิ้นแดรนระหนระเห
แม่น้ำกว้างว้างวุ้งทุ่งทำเล
เหลือคะเนแลหมายสุดสายตา
หัวอกโอ้อ้างว้างมาทางเปลี่ยว
จะแลเหลียวลิบลิ่วทิวพฤกษา
แสนกันดารบ้านช่องล้วนท้องนา
ทั้งกุมภิลาพาลจะร้ายในสายชล
จนชาวเรือเหลือระอาที่ค้าขาย
ทั้งผู้ร้ายเร้นแฝงทุกแห่งหน
พอรอนรอนอ่อนแสงพระสุริยน
เห็นหมอมนเวหาดูน่ากลัว
ฝูงปักษาพาเพื่อนเที่ยวเกลื่อนกลุ้ม
นกตะกรุมหัวล้านประจานหัว
อีโก้งกางยางกรอกนกดอกบัว
กระเต็นกระตั้วบินเตี้ยเรี่ยเรี่ยดิน
ช้อนหอยหาปลามองตามท้องทุ่ง
นกกระทุงลอยแพกระแสสินธุ์
ฝูงวิหคนกกาเที่ยวหากิน
บ้างโบกบินคาบเหยื่อไปเผื่อเมีย
โอ้ตัวเราเล่าก็อกเหมือนนกผู้
ถ้าคงคู่แล้วก็คงจะส่งเสีย
น่าอายนกอกใจเหมือนไฟเลีย
จะได้เคลียคลอนางเมื่อปางใด
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : กอหญ้า กอยุ่ง, ปลาย อักษร, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, Black Sword, Paper Flower, กร กรวิชญ์, ปิ่นมุก, หญิงหนิง พราววลี, ตูมตาม, ก้าง ปลาทู, น้ำหนาว, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
พระสุริยงเย็นระย่อลงยอแสง
ดูฟ้าแดงดั่งจะพาเลือดตาไหล
ค่อยคล้อยคล้อยลอยต่ำลงรำไร
เหมือนอาลัยโลกาจะลาจร
แต่ใจนางปางจะหน่ายกระไรนัก
มาร้างรักรีบรุดจนหลุดถอน
ไม่รอรั้งสั่งใจอาลัยวอน
ให้เร่าร้อนใจเจ็บทั้งเหน็บแนม
เสียดายเหลือเรื้อรังไปทั้งหมด
ต้องแรมรสรักรามาป่าแขม
ฟ้าสลัวมัวมนเป็นฝนแกม
พอเลี้ยวแหลมบางไทรก็ใจมา
ไทรนี้ฤๅคือเทพยสิงสู่
ที่อุ้มชูอนิรุทธสมอุสสา
ช่วยอุ้มพาข้าไปชมสมสุดา
พอดับอาดูรฉันให้บรรเทา
วอนเทพใดเทพไทไม่รับขวัญ
ฤๅเห็นฉันอนาถายิ่งกว่าเขา
แต่น้ำตาข้าไหลก็ไม่เบา
พอสรงเท้าท่านให้สร่างสว่างแด
พิไรทางพลางแลตลิ่งข้าม
เป็นสองง่ามสงแยกฉะแวกแฉว
แม่น้ำเดียวเจียวยังต้องเป็นสองแคว
ใจมนุษย์ฤๅจะแน่เป็นหนึ่งใจ
จึงเจ็บอกฟกช้ำระยำยอก
ล้วนนมหลอกล่อหลงให้สงสัย
เห็นฝนชอุ่มคลุ้มคล้ำช้ำฤทัย
นภาลัยแล่นแลบวะแวบแวว
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, น้ำหนาว, Black Sword, ปลายฝน คนงาม, Paper Flower, ปลาย อักษร, กอหญ้า กอยุ่ง, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ปิ่นมุก, สาวเครือฟ้า, ธนุ เสนสิงห์, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
เพื่อนเรือด่วนชวนกันกันเข้าฝั่ง
จอดที่บังลมต้องเป็นถ่องแถว
พอเรือเราเข้าจอดเขาถอดแจว
ไม่ทันแล้วฝนลมระดมกราว
บ้างลงหลักชักขยาบขึ้นทาบพาด
พิรุณสาดแสนเข็ญยิ่งเย็นหนาว
ดูเมฆมัวทั่วทิศมิดเดือนดาว
มาปะคราวเคราะห์กรรมจะทำกระไร
เห็นฟ้าคลุ้มพี่ยิ่งกลุ้มในทรวงอก
เห็นฝนตกก็ยิ่งพาน้ำตาไหล
เสียงฟ้าครวญพี่ยิ่งครวญป่วนฤทัย
ทั้งหนาวใจหนาวฝนเหลือทนจริง
ถึงจะระดมห่มนวมฤๅสวมเสื้อ
ไม่อุ่นเนื้อเหมือนหนึ่งกอดแม่ยอดหญิง
มาไกลต้องต้องนอนกับหมอนอิง
มิได้พิงพึ่งนางให้หมางมัว
พอฝนฟ้าซาเม็ดสักเจ็ดทุ่ม
เดือนยังคลุ้มมิใคร่สุกขมุกขมัว
ทั้งเพื่อนเรือเขาจะไปเขาไม่กลัว
ต่างแต่งตัวเคลื่อนคล้านาวาเมื้อ
มีเพื่อนสองลำพอได้คลอเคล้า
สงัดเหงาเงียบทั่วน่ากลัวเหลือ
ทั้งเงาไผ่พุ่มไม้ออกครุมเครือ
เห็นแต่เรืออ้ายขโมยเที่ยวโชยชาย
ข้างพวกเราเพื่อนเรือก็เหลือพรั่น
แต่ตัวฉันภาวนาให้ซาหาย
ผลเดชเมตตารักษากาย
มันผันผายไปเงียบไม่เลียบเคียง
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : Paper Flower, กร กรวิชญ์, กอหญ้า กอยุ่ง, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, Black Sword, ปลายฝน คนงาม, ปลาย อักษร, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ปิ่นมุก, สาวเครือฟ้า, น้ำหนาว, ธนุ เสนสิงห์, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
บ้านกลอนน้อย
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
ฟังเสียงเอียดเขียดกบมันขบเคี้ยว
กระกรอดเกรี้ยวกรีดกราดไม่ขาดเสียง
เหมือนรุกรุยรุงรังที่วังเวียง
ทำสำเนียงหวาดหวีดดิ้นดีดดี
ที่กิ่งไม้เรไรระหริ่งเรื่อย
จักจั่นเจื้อยจังหรีดดังดีดสี
โอ้ยามเฟือนเหมือนกะฟังดั่งดนตรี
กล่อมฤดีตามประสาเวลาจน
ที่ไม้เรียงเสียงบุหรงพะวงหวาด
ในอากาศกระเรียนร้องกึกก้องหน
แว่วสำเนียงว่าเสียงนฤมล
โอ้ลมบนหอบมาฤๅว่ากระไร
ครั้นฟังไปใช่เสียงสำเนียงน้อง
ยิ่งมัวหมองวายวับไม่หลับไหล
ถึงเกาะเกิดเกิดขวางหนทางไป
โอ้ไฉนจึงจำเพาะเป็นเกาะกลาง
คิดถึงรักหนักหน่วงเพียงทรวงซ้ำ
จนเกิดกรรมเกิดเคราะห์เหมือนเกาะขวาง
มิได้แอบแนบประคองกับน้องนาง
ต้องแรมทางถึงทวาราวดี
พอเมฆเกลื่อนเดือนหงายดูฉายช่วง
คิดถึงดวงพักตรานราศรี
ผ่องประไพไฝฝ้าไม่ราคี
เดือนยังมีเงากระต่ายอยู่พรายพร้อย
โอ้กระต่ายหมายบุหลันถึงชั้นฟ้า
จันทร์ยังว่ามีกะจิตให้ติดสอย
สู้รับเงาเข้าผนิดติดเป็นรอย
มิให้น้อยใจกระต่ายที่หมายเชย
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, Black Sword, ก้าง ปลาทู, กอหญ้า กอยุ่ง, Paper Flower, ตูมตาม, สาวเครือฟ้า, น้ำหนาว, ธนุ เสนสิงห์, หญิงหนิง พราววลี, ปิ่นมุก, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
แต่ใจมนุษย์สุดดำด้วยน้ำรัก
เห็นต่ำศักดิ์แล้วก็เบือนทำเชือนเฉย
ให้เจ็บช้ำคำประเทียบนั้นเปรียบเปรย
ไม่สิ้นเลยลมลวงให้ง่วงงม
โอ้ใจจือมืดเหมือนเดือนพยับ
ทำลับลับแล้วก็ล่อเล่นพอถล่ม
เสาวคนธ์มณฑายอดยาดม
ไม่ลอยลมลิ่วฟ้าลงมาเลย
ส่งแต่กลิ่นรินรื่นทุกคืนค่ำ
ให้ระกำโลกานิจจาเอ๋ย
แมงภู่ผอมตรอมใจไม่เสบย
มิได้เชยดอกฟ้าที่ยาใจ
แสนวิตกด้วยเจ้านกกะลิงพี่
โอ้ป่านนี้ขวัญอ่อนจะนอนไหน
ฤๅลมพัดซัดนกไปตกไกล
ชมมิ่งไม้ป่าเขาลำเนาเนิน
น้ำค้างพรมลมว่าวจะหนาวอก
สงสารนกร่างน้อยเที่ยวลอยเหิน
ฤๅได้เพื่อนเยือนกอดจะพลอดเพลิน
ไม่เห็นเกริ่นกลับหลังมารังเลย
เคยซับทราบอาบละอองที่ผ่องแผ้ว
ลืมเสียแล้วฤๅกะลิงจึงนิ่งเฉย
เรียมถวิลกินใจไม่เสบย
คิดถึงเคยเสนหาน้ำตาคลอ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, กอหญ้า กอยุ่ง, สาวเครือฟ้า, Paper Flower, น้ำหนาว, ธนุ เสนสิงห์, หญิงหนิง พราววลี, ปิ่นมุก, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
มาสุดเกาะก็จำเพาะน้ำลงเชี่ยว
คนแจวเหนี่ยวเหนื่อยใจกระไรหนอ
ทั้งเพื่อนเรือเหลือระอาต่างรารอ
จอดเข้าพอพักผ่อนที่อ่อนโรย
จนดาวเดือนเคลื่อนดับลงลับเมฆ
ยิ่งวิเวกมัวมนกระหนโหย
เสียงเค้ากู่ภูระโดกโหวกโหวกโวย
พระพายโชยเฉื่อนหนาวกระส่าวซึม
ดูทุ่งทางกว้างซึ้งยิ่งลึงโลด
เสียงโขมดนางไม้ให้กระหึม
ตามสุมทุมพุ่มพฤกษ์ดูครึกครึ้ม
สงัดงึมเหงาใจไม่สบาย
จนจวนรุ่งรางรางน้ำค้างหยาด
บุปผชาติชื่นแช่มแย้มขยาย
หอมผกาเกสรขจรขจาย
เหมือนหล่อนสายสมรมิตรแม่ติดมา
โอ้ยามนี้มิได้เชยเหมือนเคยชื่น
มาหอมรื่นแต่ลำดวนยิ่งหวนหา
ให้วาบวับจับใจเมื่อไสยา
หนาวน้ำฟ้าเย็นเนื้อจนเหลือทน
สกุโณโกกิลากาไก่แก้ว
จะเจื้อยแจ้วขานขันสนั่นหน
จนแสงทองส่องสางสว่างบน
พระสุริยนแย้มเยี่ยมโพยมมาน
ต่างก็ออกนาวาเวลารุ่ง
เขารีบหุงเสร็จหากระยาหาร
แต่ฉันหนอคอแค้นแสนสำราญ
จะรับประทานแต่ละคำต้องน้ำเจือ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : ธนุ เสนสิงห์, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, ปลายฝน คนงาม, กอหญ้า กอยุ่ง, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
คิดถึงเจ้าเคี้ยวข้าวก็เป็นแป้ง
เคี้ยวปลาแห้งก็เป็นผงลุ่มหลงเหลือ
แม้ได้เจ้าดวงใจมาในเรือ
ข้าวกับเกลือก็จะกลืนไม่ขื่นเค็ม
สงสารเจ้าเยาวมาลย์โอ้ป่านนี้
จะม้วนบุหรี่ฤๅจะเย็บตะเข็บเข็ม
จะจีบพลูเจียนตองสอดซองเต็ม
ฤๅจะเล็มเลือกหามาลากรอง
ฤๅจะอ่านสารศรีที่พี่ให้
ฤๅดวงใจคิดเพียรเขียนสนอง
จะอบน้ำฤๅจะทำประทิ่นทอง
ฤๅนวลน้องนอนนั่งตั้งคะนึง
โอ้บุญเหลือเนื้อทองแม่น้องแก้ว
จะรู้แล้วฤๅว่าจิตพี่คิดถึง
มิตรจิตขอให้มิตรใจตรึง
ให้เหมือนหนึ่งน้ำฟ้ามายาทรวง ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
<<< ก่อนหน้า ต่อไป >>>
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : ธนุ เสนสิงห์, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Paper Flower, Black Sword, ปลายฝน คนงาม, กอหญ้า กอยุ่ง, ตูมตาม, หญิงหนิง พราววลี, ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, ขวดเก่า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
