|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
๏ แล้วลงเรือข้ามกลับมารับป้า
จอดที่หน้าแพหลานลานฉงน
คุณป้ารู้มิได้รอรีบจรดล
ให้เขาขนของส่งมาลงเรือ
อันญาติเราเขาก็ไม่ปราศรัยสาร
เว้นแต่หลานเราไว้อาลัยเหลือ
ทั้งพี่สะใภ้ใจดีมีข้าวเกลือ
ผักปลาเผื่อแผ่ปันให้ฉันมา
แต่ยามนี้มิได้มีสิ่งทำขวัญ
ขอรำพันอวยพรไว้ก่อนหนา
จงสุขีศรีสวัสดิ์เถิดนัดดา
แล้วอำลาล่องเรือเหลือเสียดาย
โอ้บ้านเกิดเมืองเก่าของเราก่อน
จะจำจรจากไปน่าใจหาย
เมื่อยังอยู่ดูก็สุขสนุกสบาย
เคยเที่ยวพายนาวาเมื่อหน้าน้ำ
ไปเล่นทุ่งมุ่งชมกระจับจอก
เก็บบัวปอกป้อนชิมไม่อิ่มหนำ
หอมกระถินกลิ่นมะปรางเอวบางระบำ
โอ้จะจำจากลับจะนับไกล
ถึงมานี่ที่จะไปก็ไม่เห็น
ให้แสนเข็ญคิดน่าน้ำตาไหล
ด้วยราชกิจติดตนก็จนใจ
แต่นี้ไหนจะได้มาเห็นหน้าเมือง
จะนับปีลี้ลับอัปยศ
ไม่มียศมีชื่อที่ลือเลือง
วาสนาอายุก็ปรุเปลือง
จะร่ำเรื่องไปก็ใครไม่พุทโธ
อันบุปผาส่าหรีที่มีกลิ่น
เขาไม่กินเหมือนมะกอกดอกโสน
แต่ก่อนน้ำว้าถูกลูกโตโต
เดี๋ยวนี้โอ้น้ำว้าราคาแพง
จึ่งจดจำคำเพียรทั้งเขียนคิด
โอ้ญาติมิตรทั้งหลายอย่าหน่ายแหนง
ไว้ต่างคนจนตายเหมือนลายแทง
ได้จำแจ้งจดจิตไม่ปลิดปลิว
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
ดูสาวสาวชาวแพพวกแม่ค้า
แต่ละหน้านวลละอองผุดผ่องผิว
ไม่ถูมิฐานการกิจไม่บิดพลิ้ว
ไม่กรีดนิ้วเหมือนกะสาวชาวบุรี
เราไม่พรากจากนี่แล้วที่ไหน
ก็พอได้นั่งแพขายแพรสี
นี่พลัดไพล่ไปปองซึ่งของดี
พบที่ที่เอวฉะอ้อนอ่อนระทวย
แม่รุกรุยรุงรังข้างบางกอก
มักปอกลอกเล็งเห็นแต่เล่นหวย
ที่การงานคร้านทำแต่สำรวย
รูปสวยสวยเข้าบ่อนอยากนอนกิน
บุญไม่เคยเลยแล้วจึ่งแคล้วคลาด
ที่มุ่งมาดมิได้ชมสมถวิล
จะก้มหน้าไปบางกอกดมดอกดิน
มิได้กลิ่นดาวเรืองที่เมืองกรุง
เราก็เหมือนเถื่อนอุทามที่ตามต่อ
ถูกพังล่อลมลวงถอนงวงผลุง
โอ้หลายปีมิได้พบน้ำอบปรุง
จนคล้ำคลุ้งไคลเหงื่อทั้งเนื้อตัว
โอ้ยามนี้ที่ว่ามาแต่นึก
จะวายตรึกตรมกริ่มจะยิ้มหัว
นี่นึกเปล่าเฝ้าตรองยิ่งหมองมัว
เพราะแม่บัวใบบังไม่หวังยล
เขานั่งแพแต่เรานี้เร่าร้อน
เที่ยวเร่คอนขายรักไม่พักผล
ไม่มีใครซื้อรักแต่สักคน
เป็นรักจนจำลาแล้วหนาเรา
มาวันครึ่งถึงกรุงเทพสถาน
ยังไม่พานพบประโลมโฉมเฉลา
จึงเขียนกลอนข้อคำเป็นสำเนา
ไว้เพื่อนเจ้าจงฟังสิ้นทั้งเพ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
โอ้คิดไปใจหายเสียดายนัก
ที่เคยลักลอบชวนเคยสรวลเส
เจ้าปลิดปลื้มลืมหลังไปลังเล
จงคะเนน้ำใจเถิดในกลอน
แต่น้องพี่ที่หวังยังไฉน
ไม่เห็นใจจริงรักในอักษร
เฝ้าหนักหน่วงหวงหึงตะบึงตะบอน
ไม่โอนอ่อนรุมเร้าพอเคล้าคลึง
พี่ไปเมืองเคืองเข็ญไม่เป็นสุข
สู้อุ้มทุกข์เหลือทนมาจนถึง
ได้ดูงามตามวิถีก็มีอึง
ไม่เหมือนหนึ่งมิ่งมิตรที่ติดพัน
พี่จากไปได้แต่รักมาฟักฝาก
ขอพบปากงามสรรพพอรับขวัญ
ถึงเงินทองของใครจะให้ปัน
ไม่เหมือนกันกะเจ้ามีไมตรีเรียม
เสียแรงหวังตั้งหน้าสามิภักดิ์
ขอฝากรักโฉมฉายอย่าอายเหนียม
พอเหือดหายคลายระทมที่ตรมเตรียม
ไม่โลมเลียมลวงเล่นเหมือนเช่นพาล
แต่จริงใจสุดนิสัยจะหยิบยก
ถ้าเห็นอกแล้วก็คงจะสงสาร
แม้ครั้งนี้มิได้โฉมประโลมลาน
ไหนจะทานทุกข์ทนเห็นจนจริง
ด้วยยากไร้ได้แต่หมอนมานอนกก
เมื่อหนาวอกก็อาศัยแต่ไฟผิง
จงเห็นทุกข์สุขบ้างอย่าชังชิง
ขอพึ่งพิงพอเป็นยาอายุยืน
ด้วยแสนโศกโรคภัยไม่ไข้เจ็บ
แต่หนาวเหน็บในอุราไม่ฝ่าฝืน
ถ้าแม้ได้ยาดมชมสักคืน
เห็นจะชื่นแช่มสบายไปหลายปี
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์) |
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ลิตเติลเกิร์ล
|
Permalink: Re: นิราศทวาราวดี
พี่ตกถังยังมีแต่ฝีปาก
เป็นขันหมากมาโลมแม่โฉมศรี
นิราศเรื่องเมืองทวาราวดี
ของเรานี้นึกความเล่นตามสบาย
ใช่มักมากราครนมาบ่นบ้า
อย่านึกราคีฉันท่านทั้งหลาย
เพราะหากลอนผ่อนผันบรรยาย
มิใช่ง่ายเหมือนกะเช่นที่เป็นเอง
ก็ย่อมรู้อยู่กระนั้นด้วยกันหมด
ว่าต้องปดจึงจะเพราะจะเหมาะเหมง
แต่นิสัยใจรักข้างนักเลง
ย่อมอดเพลงมิใคร่ได้แต่ไรมา
ซึ่งครวญคร่ำทำทีอย่างนี้ไซร้
เป็นนิสัยนักกลอนแต่ก่อนหนา
ต้องติดบ้างสังวาสชาติโอชา
เหมือนสังขยาต้องใส่ไข่น้ำตาล
ไว้อ่านเล่นเป็นแต่พอแก้โงก
ของโลมโลกพาหลงในสงสาร
อย่าควรจำคำคะนองเป็นของพาล
ที่แก่นสารถ้อยคำจึ่งจำไว้
บรรดาบาปหยาบช้าแล้วอย่าชอบ
จงประกอบก็แต่ผลกุศลสมัย
มล้างเกลศเลศล้ำในน้ำใจ
ให้ผ่องใสสิ้นขุ่นจึ่งบุญแรง
เป็นจบเรื่องเมืองเก่าแต่เท่านี้
มิสู้ดีบลบาทปราชญ์อย่าแหนง
เห็นผิดชอบชั่วดีช่วยชี้แจง
เพราะฉันแต่งตามประสาปัญญาทุย
ใช่ประกวดอวดรู้กับผู้ปราชญ์
ถ้าพลั้งพลาดรับประทานวานอย่ากุ๋ย
กลัวแต่ศักดิ์นักเลงเล่นเพลงคุย
เที่ยวรำซุยนอกม่านสงสารครัน
เห็นใครดีอยู่มิได้แคะไค้บ่น
เฝ้ายกตนข่มเขายิ้นเย้าหยัน
ไม่บัดสีที่ท่านได้เห็นไรฟัน
ทำเช่นนั้นชูชื่ออยู่ฤๅเอย ฯ
นิราศทวาราวดี
ผู้แต่ง : หลวงจักรปาณี (มหาฤกษ์)
จบนิราศทวาราวดี
<<< ก่อนหน้า |
รายนามผู้เยี่ยมชม : Paper Flower, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, หญิงหนิง พราววลี, กอหญ้า กอยุ่ง, Black Sword, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, ปลาย อักษร, ตูมตาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
