# กลบทเบญจวรรณห้าสี #

" รักลงคลอง "

ด้วยดวงแดดุจดับ เหมือนอับแสง
ไร้เรี่ยวแรงร้าวรอน จนอ่อนไหว
ทุ่มเททำทุกทาง ยังร้างไกล
ยามเยื่อใยย่อยยับ รักอับปาง

เกี่ยวกับกาลเก่าก่อน ยากย้อนกลับ
เนิ่นนานนับน้องนี้ ฤดีหมาง
พี่เพ้อพกแพ้พักตร์ รูปลักษณ์นาง
จึงจืดจางจนจบ เลิกคบกัน

ซากซาบซึ้งซัดเซาะ กระเทาะจิต
ผวนผินผิดเผยแผ่ ก็แค่ฝัน
ชีพชินชาชอกช้ำ เหลือรำพัน
สิ้นสุขสันต์สาปส่ง รักลงคลอง

* พราว วลี *
 3/3/2558
 *กลบทเบญจวรรณห้าสี* ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๔๘ ของตำราศิริวิบุลกิตติ์
             พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีข้อพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

... ให้มีการเล่นสัมผัสอักษร ๕ คำชิดกัน (คำเทียบรถ) วางไว้หน้าวรรคทุกวรรค หรือก็คือบัญญัติให้มีสัมผัสอักษร ๒ ช่วงหน้าของกลอนแปดนั่นเอง
              ** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งในตำรา "กลบทศิริวิบุลกิตติ์"   และกลบท  "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

# กลบทเบญจวรรรณห้าสี #

" รอรักเดิม "

เคยคิดแค้นเคืองคำ ทิ่มตำจิต
พี่พกพิษพัวพัน ลงทัณฑ์หญิง
ทนทดท้อทุกข์แทบ เกินแอบอิง
ย่อมยากยิ่งยังย้ำ ระกำทรวง

ตรึกไตร่ตรองตราตรึง คิดถึงพี่
แนบน้องนี้เนื้อแน่น บอกแสนหวง
แดดื่มด่ำดูดี ไม่มีลวง
บั่นบาศก์บ่วงเบื้องบน อดทนรอ

คอยคืนคอนเคียงคู่ หากรู้สึก
น้องนั้นนึกนานนัก ยังรักหนอ
ให้ห่วงหาหวนหัน เท่านั้นพอ
ใจจดจ่อจวบจน รักล้นจินต์

* พราว วลี *
 4/3/2558
 

# กลบทเบญจวรรณห้าสี #

" ขอรักเดียว "

ชายช่ำชองเชี่ยวชาญ คำหวานกล่อม
ดุจดมดอมแดดวง เฝ้าห่วงหา
ถักถ้อยถมโถมถั่ง ประดังมา
วะแว่วว่าวันวาน ให้ผ่านไป

จูงจิตใจเจือจาน รักหวานซึ้ง
ติดตราตรึงแต่งแต้ม จูบแก้มใส
อาบอายอุ่นอบอวล รัญจวนใจ
ย้ำเยื่อใยยืนยง มั่นคงนาน

เกี่ยวเกาะกอดกายกอง น้องใจสั่น
หวิวหวาดหวั่นไหวหวาม กับความหวาน
ระรึงรัดเรือนร่าง บอบบางปาน
พี่พบพานเพียงพอ ขอรักเดียว
 

* พราว วลี *
 6/3/2558