"แนบอนันตกาล..... "

"แนบอนันตกาล"

ทอดกายลงตรงนี้ที่อ่อนล้า
ปิดเปลือกตาอีกครั้งอย่างอ่อนไหว
ซบแนบชิดอกอุ่นละมุนไอ
อกของใครคนหนึ่งซึ่งมีรัก

ยินเสียงเพลงแผ่วหวานที่ผ่านหู
ปลุกปลอบชูหัวใจให้ตระหนัก
เหมือนแต่ก่อนแต่กาลเมื่อนานนัก
จำสลักจิตไว้ไม่เคยเลือน

ค่ำแล้วหรืออย่างไรในตอนนี้
คล้ายเวลานาทีไม่หมุนเลื่อน
ฟ้ามืดคล้ำดำดิ่งดุจบิดเบือน
แต่ไร้ดาวไร้เดือนไม่เหมือนเคย

ความรู้สึกเคลื่อนคล้อยลอยลับล่วง
ก่อนสู่ห้วงอนันตกาลมิอาจเผย
สิ่งสุดท้ายจำได้ไม่ลับเลย
ความอบอุ่นเจ้าเอ๋ยอ้อมกอดเธอ

............... ปลาย อักษร

ขอบคุณผู้เป็นเจ้าของภาพสวย ๆ จากการค้นหาทาง Internet

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "แนบอนันตกาล..... " (อ่าน 4966 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้