"ค่ำคืนนี้ที่ดาวดับ..... "

ค่ำคืนนี้ที่ดาวดับ

คืนฟ้าหม่นเมฆหมางกลางใจฉัน
ค่ำคืนอันฝนปรายกายเหน็บหนาว
คืนที่ใจแรมร้างช่างยืดยาว
คิดถึงคราวมีกันที่ผ่านมา

ซบเนื้ออุ่นนอนแอบแนบอิงข้าง
แม้นดาวจางมืดดับอับโลกหล้า
แต่แสงดาวกลับพรายในสายตา
พื้นนภาวาบวับกับนัยน์เธอ

เมื่อดาวดับมืดไปในวันหนึ่ง
วันที่ซื่งน้ำตาบ่าล้นเอ่อ
ดาวมืดดับลับหายให้ครวญเพ้อ
ไม่อาจเจออีกแล้วกับแววใจ

ฝนขาดเม็ดจากฟ้าคราค่ำนี้
แต่ฝนที่ดวงตากลับมาไหล
เธอสถิตห้วงหาวแห่งดาวใด
คิดถึงยอดหฤทัยที่วายวิญญ์

............... ปลาย อักษร

ขอบคุณผู้เป็นเจ้าของภาพสวย ๆ จากการค้นหาทาง Internet

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "ค่ำคืนนี้ที่ดาวดับ..... " (อ่าน 4713 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้